mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 245

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

2 łuki sekstol w A (→Wf→Wa)

EZTU = oba łuki nad sekstolami

Bez dodatkowych łuków sekstol w Wn, alternatywna propozycja redakcji

Tu bez kliszy 

1 dodatkowy łuk w Wn1a

EZTU tylko pierwszy z dwóch łuków sekstol
..

W tekście głównym odtwarzamy dodatkowe łuki nad sekstolami konsekwentnie występujące w A (→Wf→Wa).
Uzasadnienie alternatywnej propozycji redakcji bez osobnych łuków sekstol – patrz t. 242-244. Całkowity lub częściowy brak tych łuków w Wn i Wn1a to najprawdopodobniej skutki błędów lub dowolnych adiustacji.
Kwestię podziałów górnego łuku omawiamy w następnej uwadze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 247-248

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez łuku w A (→Wf)

! miniat: wycinek kombinowany A, od akordu 247 do akordu 248, tylko dolna 5-linia.                     TGTU = Tu bez kliszy 

Łuk g1-fis1 w Wn i Wa

EZnieU na 2 linijkach
..

Czwarty łuk, dodany w Wn i Wa to niemal na pewno dowolna adiustacja, niejednokrotnie spotykana w utworach Chopina, polegająca na "kompletowaniu" łuków pomiędzy akordami – przykładowo, jeśli tak jak tu, 3 łuki łączą dwa czterodźwięki, uznawano to za błąd i dodawano "brakujący" łuk (por. np. Mazurek D op. 33 nr 3, t. 8-9 i analog. lub H op. 41 nr 2, t. 4-5 i analog.).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 253-254

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk nad sekstolą w A

EZTU

Dłuższy łuk w Wf (→Wn,Wa)

! miniat: wycinek kombinowany Wf1, zakres jak war_11.               EZTU
..

Łuk A dochodzi wyraźnie tylko do ostatniej nuty sekstoli. Mimo to Wf (→Wn,Wa) ma tu dłuższy łuk, co trudno uznać za niedokładność lub dowolność, gdyż podobna różnica występuje w t. 257-258 (por. też zbliżoną sytuację w t. 172-174, a także Chopinowskie poprawki w A w t. 8-19). Traktujemy więc te dłuższe łuki jako skorygowane przez Chopina i podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 254

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

We wszystkich wydaniach takt ten otwiera nową linijkę, a do pierwszej nuty l.r. (B) dochodzi łuk, który wydaje się kontynuować łuk z poprzedniego taktu. W poprzednim takcie nie ma jednak łuku w partii l.r., co wskazuje na pomyłkę, zapewne przy przedłużaniu łuku pr.r. W przyjętym w naszych transkrypcjach podziale na linijki sensowne odtworzenie tego zapisu jest niemożliwe.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 257-258

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk nad sekstolą pr.r. w A

EZnieU

Łuki dla ósemek obu rąk w Wf (→Wn,Wa)

EZTU 2 łuki w 4 kawałkach
..

Łuk A, podobnie jak w t. 253, obejmuje tylko sekstolę, natomiast w Wf łukiem objęto wszystkie ósemki motywu. Dodano również odpowiedni łuk w partii l.r., co potwierdza nieprzypadkowy charakter zmiany. Uważamy zatem wersję wydań za wyraz ostatniej intencji Chopina i podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf