mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 4-5

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A t. 4 jest ostatni w linii. Łuk na końcu tego taktu bardzo wyraźnie sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza jednak łuk w t. 5, rozpoczynający się nad 1. nutą taktu. Zdaniem redakcji miarodajny jest łuk w t. 4, tak samo zinterpretowano to w Wf (→Wn,Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niepewna kontynuacja łuku

t. 4

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W tekście głównym pomijamy wpisany w A dodatkowy łuk nad triolą – por. Ogólne Zasady Redakcyjne, p. 16. Łuk pominięto (usunięto?) już w Wf (→Wn,Wa). W następnym takcie Chopin pominął tego rodzaju łuk już w A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Łuki "triolowe"

t. 8-19

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A widać, że nad charakterystyczną figurą ósemkową Chopin początkowo wpisał łuki niewykraczające poza kreskę taktową, a dopiero później przedłużał je, doprowadzając do półnut na początku następnego taktu. Poprawki takie są wyraźne w t. 8-9, 10-11, 12-13 i 18-19.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

t. 9-21

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez łuków l.r. w A (→Wf→Wn,Wa1→Wa2)

! miniat: wycinek, t. 9, tylko dolna 5-linia.               EZnieU (tylko pr.r., zrobione tylko w t. 9, dorobić resztę = t. 10-21 prócz 2. połówek parzystych taktów) 

Łuki l.r. w Wa3

EZTU (obie ręce)
..

Ćwierćnuty l.r. mają w A (→Wf→Wn,Wa1→Wa2) niejednolite oznaczenia artykulacji – oprócz wszechobecnych kropek staccato pary ćwierćnut w 2. połowie t. 10, 12, 14, 16, 18 i 20 opatrzone są także łukiem. Odczytana dosłownie, artykula­cja ta odbiega od wskazanej dla odpowiednich ćwierćnut pr.r., które są konsekwentnie oznaczo­ne i kropkami, i łukami. Nie ulega jednak wątpli­wo­ści, że w tego rodzaju fakturze, opartej na zestawieniu melodycznego górnego głosu pr.r. z granym przez obie ręce akompaniamentem rytmiczno-harmonicznym, wszystkie składniki ćwierćnutowych akordów mają być wykonywane tą samą artykulacją. W oryginalnym układzie graficznym łuki obejmujące pary ćwierćnut prawej ręki umieszczone są nad nimi, co w na­turalny sposób sugeruje, że odnoszą się także do ćwierćnut l.r. Chopin niejednokrotnie korzystał z takiej uproszczonej notacji – por. np. środkową część Mazurka As op. 50 nr 2, w której wykona­nie pozbawionej oznaczeń partii l.r. musi oczy­wi­ście uwzględniać wskazówki wpisane w pr.r. Przy takiej interpretacji staje się jasne, dlaczego w wymienionych taktach pojawiają się łuki l.r. – w tych miejscach akompaniament ćwierćnutowy występuje tylko w l.r.
W tekście głównym przenosimy oznaczenia ćwierć­nut pr.r. pod pięciolinię, co zapewnia lepszą czy­tel­ność partii pr.r., ale wizualnie wyłącza partię l.r. z oddziaływania tych oznaczeń. Z tego też względu, dla uniknięcia wątpliwości podajemy łuki nad wszystkimi ćwierćnutami l.r. W analo­gicznych t. 95-99 sam Chopin, korygując Wf1, uzupełnił swoją pierwotną notację w ten właśnie sposób.
Rozwiązanie to przyjęto także w Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 14-15

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do t. 15 w A, odczyt dosłowny (→Wf→Wn,Wa)

! miniat: wycinek;                EZnieU

Łuk do końca t. 14 w A, interpretacja kontekstowa

EZTU
..

W A odczytany dosłownie łuk pr.r. w 2. połowie t. 14 kończy się na początku t. 15. i tak to odtworzono w Wf (→Wn,Wa). Zdaniem redakcji, jest to jednak tylko niedokładność pisowni Chopina, który w tej Balladzie większość łuków pisał z rozmachem. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A