Łuki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- Następna »
t. 205
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Biegnący od ćwierćnuty a2 łuk nie ma w A (→Wf→Wn) kontynuacji w następnym takcie (w nowej linii). Niedokładność usunięto w Wa, dodając dokończenie łuku w t. 206, a w Wn4 – usuwając także początek tego łuku. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||
t. 206
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
W A łuk rozpoczęty w poprzednim takcie (na końcu linii) nie ma tu dokończenia. Tę jakże częstą u Chopina niedokładność powtórzono w Wf (→Wn). Tę niekompletną, wyraźnie błędną wersję odtwarzamy tylko w transkrypcji graficznej, z wyjątkiem Wn4, w którym usunięto także początek tego łuku w t. 205. Końcówkę łuku dodano tylko w Wa. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf |
|||||
t. 206
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
A ma 2 łuki nad partią l.r. – jeden, obejmujący prawie cały takt i drugi, rozpoczynający się wyraźnie od 2. ćwierćnuty (d-b) i kończący się po 3. ćwierćnucie, pod pierwszym, dłuższym łukiem, a nad obszernym skreśleniem i wpisaną niżej, ostateczną wersją 4. ćwierćnuty. W Wf (→Wn,Wa) uwzględniono tylko górny, długi łuk, interpretując go jako całotaktowy. Zdaniem redakcji, odczytanie to, choć graficznie mogłoby być uznane za poprawne, jest jednak błędne. Górny łuk dokładnie obejmuje bowiem skreśloną, pierwotną wersję pięcioćwierćnutowego pochodu kwint i sekst, którego początek wpisany jest wskutek poprawek zaraz po oktawie D1-D. Jeśli więc brać pod uwagę nieskreślone nuty, początek łuku rzeczywiście wypada nad oktawą, jednak właśnie dla uniknięcia nieporozumienia dopisany został drugi łuk, wskazujący zamierzony początek łuku w relacji do ostatecznej wersji pochodu dwudźwięków. W tekście głównym podajemy zatem łuk obejmujący 5 ćwierćnut, co było intencją Chopina zarówno w pierwotnej, jak i w ostatecznej wersji pochodu dwudźwięków. Jest on też zgodny z mniej problematycznym łukiem nad podobną figurą w następnym takcie. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące |
|||||
t. 207
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Zachowujemy tu łuk triolowy, gdyż może on mieć także znaczenie artykulacyjne, tak jak nastęny. Ten drugi łuk był zresztą początkowo łukiem wskazującym grupę nieregularną (kwintolę), lecz Chopin przedłużył go, nadając mu inne znaczenie, przypuszczalnie artykulacyjno-motywiczne. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Łuki "triolowe" |
|||||
t. 207-208
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Doprowadzenie łuku aż do następnego taktu to wyraźna nadinterpretacja zapisu A przez sztycharza Wf (→Wn,Wa), być może zasugerowana łukiem pr.r., który faktycznie dochodzi do kwinty g1-d2. W tekście głównym zachowujemy pisownię A, w którym łuk jest napisany z rozmachem, ale nie sugeruje przekroczenia kreski taktowej. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Łuki obejmujące , Adiustacje Wf |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- Następna »