Łuki
t. 1-2
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym umieszczamy dłuższe łuki według Wn, które oparte było na [A]. Jest to też zgodne z łukowaniem w kolejnych taktach. Łuki pisane przez Chopina często miały niejednoznaczne początki lub zakończenia, przez co łatwo o niedokładności. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||
t. 1-4
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W Wn2 w t. 1-4 dodano łuki w l.r., które uznajemy za zbędne – w tego typu równoległych pochodach, zwłaszcza zapisanych na jednej pięciolinii, Chopin na ogół zadowalał się pojedynczymi łukami, które należy odnieść do partii obu rąk. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||
t. 4-8
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym proponujemy łuk na wzór autentycznego łuku w analogicznych t. 263-267. Ewentualna różnica wykonania z pewnością nie była tu zamierzona. Czy coś więcej? Brak łuku uznajemy za przeoczenie, zapewne samego Chopina, i uzupełniamy... kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
||||||
t. 14-16
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Nie mając wglądu w rękopisy, trudno stwierdzić, jak wyglądało Chopinowskie łukowanie tych taktów. Porównanie źródeł prowadzi do wniosku, że różnice są przypuszczalnie skutkiem niedokładności łukowania w rękopisach, toteż w tekście głównym proponujemy rozwiązanie łączące naszym zdaniem najpewniejsze, odpowiadające naturalnemu frazowaniu, elementy obu wersji. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
||||||
t. 18
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Łuk widoczny w źródłach może być autentyczny, możliwe jednak – na co wskazuje porównanie z notacją Wf (→Wa) w t. 44 i 277 – że został on przez sztycharzy dopasowany do nut na górnej pięciolinii (skrócony). W tekście głównym proponujemy w związku z tym występujący w wymienionych taktach, charakterystyczny dla Chopina łuk-tenuto. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Łuki tenuto |