mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 125-126

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

4 łuki w Wn

Wn 4 łuki obejmujące tylko grupy 32-owe

Łuk w t. 125-126 w Wf (odczyt do­słowny→Wa)

Wfa łuk zakończony na ostatniej nucie t. 126

Łuk do t. 127 w Wf, interpretacja kontekstowa

red TGTU
..

Łukowanie zostało najprawdopodobniej zmienione przez Chopina w podkładzie do Wf wraz z współgrającym z nim układem wiązań. Nowy, dłuższy łuk odtworzono jednak w Wf niedokładnie – koniec łuku w t. 126, na końcu strony (jak w naszej transkrypcji) sugeruje kontynuację do następnego taktu, w którym jednak nie ma dokończenia tego łuku. Za błąd uznajemy pozostawienie bez łuku kończącej frazę ćwierćnuty a w t. 127, toteż w tekście głównym doprowadzamy łuk do tej nuty. 

Łukowanie zostało zmienione prawdopodobnie przez Chopina na etapie korekty Wf (→Wa). W tekście głównym proponujemy przedłużenie łuku aż do pierwszej wartości taktu 127, ponieważ wydaje się to logiczniejsze z punktu widzenia kształtowania frazy, a także pasuje do łukowania w całej tej części.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niepewna kontynuacja łuku

t. 125

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Krótsze łuki w Wn i Wf

TGTU = 2 łuki nad 32-kami

Dłuższe łuki w Wa

2 razy do ósemki a1
..

Począwszy od tego taktu, jednolite dotąd – mimo dość licznych niedokładności – oznaczenia arty­ku­lacyjne ulegają zmianie. W szczególności kon­se­kwentnie dotąd zachowywana różnica zakresu łuków Wn i Wf zostaje zniwelowana na korzyść krótszych łuków. Skróceniu łuków towarzyszy w Wf brak kropek staccato nad ósemkami a1, możliwe więc, że nie są to niedokładności (por. subtelne zmiany artykulacji w zakończeniu Etiudy a op. 25 nr 4, t. 62). Ponieważ Wn ma identy­cz­ny tekst, wersję tę podajemy w tekście głównym. W Wa przedłużono łuki na wzór poprzednich taktów w Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 127-130

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez łuków w Wn

Wn puste

1 łuk w Wf (→Wa)

Wfa 127-128 łuk, 129-130 puste

2 łuki proponowane przez redakcję

red TGTU
..

W tekście głównym uwzględniamy łuk Wf (→Wa) w t. 127-128, gdyż nie ma powodu wątpić w jego autentyczność. Ponadto proponujemy dodanie analogicznego łuku w następnych dwóch taktach.

W tekście głównym podążamy za Wf (→Wa), proponując uzupełnione łukowanie w nawiasach kwadratowych.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 127

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez łuku w Wn i Wf (odczyt dosłowny→Wa)

Łuk w Wf, interpretacja kontekstowa
..

W tekście głównym uzupełniamy dokończenie łuku, który w poprzednim takcie wskazywał w Wf na kontynuację.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niepewna kontynuacja łuku

t. 140-141

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuk w t. 139-140 w Wn

tylko do fis na 3

Łuk do t. 141 w Wf (→Wa)

TGTU
..

Zakończenie łuku Wn1 w t. 140 (na końcu linii) sugeruje kontynuację, choć ostatni odcinek łuku jest słabo odbity. W t. 141 dokończenia łuku jednak nie ma i w Wn2 łuk kończy się wyraźnie na fis w t. 140. W tekście głównym odtwarzamy notację Wf (→Wa), potwierdzoną łukami w analogicznych miejscach – w t. 160-161 w Wn i 199-200 w Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niepewna kontynuacja łuku