mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 95-96

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W taktach tych Chopin przeoczył kasowniki obniżające gis(1) na g(1). Świadczy o tym brak tych znaków w Wf (→Wa) i dodanie ich w druku w Wn, na co wskazują odstępy między nutami. Autentyczność dodatków w Wn nie jest wpraw­dzie potwierdzona, ale o pomyłce Chopina świad­czą niezbicie analogiczne t. 119-120, w których kasowniki znajdują się we wszystkich źródłach.

Brak kasowników obniżających gis i gis1 na g i g1 w taktach 95 i 96 w Wf (→Wa) to z pewnością błąd. Być może było to podwójne przeoczenie sztycharza Wf, powtórzone w Wa. Jest jednak całkiem prawdopodobne, że Chopin dopisał te znaki w [A] już po tym, jak Fontana stworzył kopię.

[ a może tu bez widocznych wariantów? TAK

czy to są Przeoczenia znaków aktyalnej tonacji? TAK
No bo niewątpliwie przoeczenia znaków sprawiających, że jesteśmy w aktualnej tonacji, ale jednocześnie to nie są, tak precezyjnie określając, znaki tej tonacji :D ]

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 98-102

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez znaków l.r. w Wn1 i Wf (→Wa)

Tu bez kliszy 

Kropki staccato w Wn2

5 taktów pod lewą ręką te kropki co w prawej, oprócz 2. miary t. 99
..

Tak jak w poprzednich taktach, w Wn2 powtórzono dowolnie w partii l.r. autentyczne kropki znad partii pr.r. (pomijając – tak jak w pr.r. –  znak na 2. mierze t. 99). 

W Wn2 wprowadzono dowolną adiustację, polegającą na dodaniu kropek staccato, co opisujemy w uwadze w t. 83. Nie uwzględniamy jej w tekście głównym, natomiast uzupełniamy brakujące kropki: w Wn2 w t. 99 kropkę nad ósemką na 2. mierze taktu, a w Wa kropki nad dwiema ostatnimi ósemkami taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 98-112

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez łuków l.r. w Wn1 i Wf (→Wa)

Tu bez kliszy 

Łuki l.r. w Wn2

98-102: 7 łuków po 4 32-ki, pod l.r. (jak na poprzedniej stronie) + 3 łuki 111-2 nad l.r. (skopiować z Wn1 pr.r.)
..

Tak jak przedtem, łuki l.r. w t. 98-102 i 111-112 są dowolnym dodatkiem adiustacji Wn2, niepotrzebnie precyzującym oczywistą w tym kontekście zgodność artykulacji partii obu rąk.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 101-102

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Bez akcentów w Wn1

Wn1 puste

Akcent nad górną pięciolinią w Wf (→Wa)

Wfa akcent TGTU tylko w t. 101

Dwa akcenty na dolnej pięciolinii w Wn2

Wn2 akcenty w obu taktach na 1 pomiędzy oktawami obu rąk (jak Wn miało przedtem).

2 akcenty nad górną pięciolinią proponowane przez redakcję

TGTU
..

Brak akcentów w Wn1 to zapewne przeoczenie sztycharza – pominięto znaki w ostatniej linijce tego odcinka. Także w Wf (→Wa) przeoczenie wydaje się najbardziej prawdopodobną przyczyną pominięcia akcentu w t. 102. W tekście głównym podajemy zatem akcent w t. 101 według Wf i proponujemy uzupełnienie znaku w t. 102.

 

 

[nie bardzo rozumiem, co tu mogło zajść..]

Trudno jednoznacznie stwierdzić, jaki był zamysł Chopina co do akcentów w tych dwóch taktach. Akcent w t. 101 mógł być przez niego dopisany na etapie korekt Wf (→Wa) lub też przeoczony przez sztycharza Wn1. Z kolei akcent w t. 102 wydaje się być dowolną adiustacją Wn2. [czy nie? bo z jakiegoś powodu daliście go w tym nawiasie]

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 107

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Łuk od przednutki w Wn1 i Wf

Łuk od ćwierćnuty w Wa i Wn2

EZnieU
..

Późniejsze rozpoczęcie łuku w Wa i Wn2 to zapewne rutynowe adiustacje wydawców.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn