Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 96
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Tak jak w t. 94, w tekście głównym podajemy wersję ulepszoną przez Chopina w korekcie Wf (→Wa). W tym miejscu ślady dokonywania zmian w druku są doskonale widoczne. W Wn ostatnia oktawa w takcie 96 i analogicznym 120 to dźwięki F-f. W tekście głównym podajemy wersję ulepszoną przez Chopina w korekcie Wf (→Wa), tak jak w t. 94. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej |
||||||||||
t. 111-112
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Zdaniem redakcji, długie akcenty w Wf mogą być skutkiem nietrafnej interpretacji rękopiśmiennych znaków przez sztycharza. W tekście głównym akceptujemy więc ich odczytanie przez Wa. Brak akcentów w Wn to zapewne niedopatrzenie Chopina lub sztycharza. W tekście głównym podążamy za Wa, uznając brak akcentów w Wn za niedokładność [A], a różnicę w wielkości akcentów w Wf za przypadkową. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
t. 113-124
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Brak w Wn akcentów w t. 113-118 i 122-124 to przypuszczalnie niedopatrzenie sztycharza lub samego Chopina. W tym drugim przypadku, akcenty w Wf mogły być dodane przez Chopina np. w korekcie Wf1. Większość znaków w Wf to akcenty długie, choć ich wielkość nie jest jednolita – znaki w t. 116 i 122-124 można by w innym otoczeniu uznać za krótkie. Porównanie z zawierającymi krótkie akcenty t. 87-101 prowadzi do wniosku, że przeniesienie niektórych fragmentów partii pr.r. oktawę wyżej nie wpływa na charakter muzyki omawianych taktów w stopniu usprawiedliwiającym użycie akcentów odmiennej długości. Dłuższe akcenty uważamy tym samym za niedokładne odtworzenie rękopiśmiennego podkładu lub Chopinowskiej korekty, a w tekście głównym proponujemy krótkie akcenty, takie jak za pierwszym razem. Krótkie akcenty wprowadzono również w Wa. W t. 113-125 w Wn nie ma akcentów (poza t. 119-121), natomiast w Wf są one większe niż w t. 87-101. Zgodnie z wyjaśnieniem w uwadze w t. 111, w tekście głównym podążamy za wersją Wa. Walny argument – za drugim razem Wn też ma akcenty nad pr.r. (t. 119-121, reszta mogła być przeoczona, bo to jest jedna linijka, wprawdzie zaczyna się niby-sensownie od F-dur, ale potem też nie ma). W każdym razie są nad pr.r. W adnotacji do drugiego razu omówić krótkie-długie i nad-pod. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||||||
t. 118
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym podajemy tekst skorygowany przez Chopina w Wf (→Wa) – sytuacja źródłowa jest tu dokładnie taka jak w t. 94, Podobnie w t. 120. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy wynikające z poprawek , Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej |
||||||||||
t. 120
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Zmiany linii głównej |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »