mUltimate Chopin

op. 44, Polonez fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 16

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W tekście głównym uwzględniamy kasowniki przed przedostatnią oktawą pr.r. (d3-d4), występujące w Wn i Wa. Brak tych znaków w Wf sugeruje, że w rękopisach ich nie było, a adiustatorzy Wa i Wn dodali je, poprawiając charakterystyczne dla Chopina przeoczenie odwołania alteracji.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wf

t. 17-18

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wf (→Wa) oktawy partii l.r. od 2. miary t. 17 do końca 1. miary t. 18 zapisane są w uproszczony sposób z użyciem wskazówki con 8va. Przy tym w Wf podano oba łuki przetrzymujące Fis1-Fis w t. 17, natomiast w Wa tylko górny. Zdaniem redakcji, to wersja Wf odpowiada prawdopodobnie pisowni [A], a w Wn rozwinięto te skróty. Podobnie we wszystkich czterech analogicznych miejscach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Skrótowy zapis oktaw

t. 20

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Przednutki Ais-H i Aisis-His w Wn1 i Wa2

Wn1, Wa2,3 TGTU

Przednutki A-H i Aisis-His w Wf i Wn2

Wf, Wn2 bez # przy A przed 3. ćwiercią

Przednutki A-H i Ais-His w Wa1

Wa1 A-H do 3. ćwierci i Ais-His do następnego taktu
..

Z trzech źródłowych wersji podwójnych przed­nu­tek, występujących przed 3. trylem i po nim, tylko jedna jest prawidłowa – Ais-H przed i Aisis-His po. Wynika to z porównania tego taktu z jego czterema powtórzeniami w t. 46, 72, 279 i 305:

  • jest to jedyna wersja, która pojawia się (w t. 46) w obu wydaniach opartych bez­pośrednio na rękopisach – Wn1 i Wf1;
  • w Wn1 wersja ta występuje we wszyst­kich tych miejscach;
  • żadne racje muzyczne nie przemawiają za różnicowaniem takich szczegółów w prze­biegu Poloneza;
  • odmienne wersje Wf można z dużym prawdopodobieństwem wytłumaczyć pomyłkami kopisty lub sztycharza.

W omawianym takcie brak  w Wn2 to prze­ocze­nie sztycharza, a  zamiast  w Wa1 – naj­praw­dopodobniej pomyłka, sprostowana w Wa2.

 

 

omówić, m. in. wyrywkowa adiustację Wa – poprawili tylko 305. Jak się da rozwinąć kwestię adistacji Moschelesa i jej wykorzystania w Wf2 – to tłumaczy niektóre drobne różnice Wf2-Wa1, np. tę w t. 20 – jeśli Moscheles dodał #, to... [przemyśleć po całości]

W Wn wszystkie te miejsca zapisane zostały prawidłowo, poza taktem 20. w Wn2, gdzie przeoczono krzyżyk przy Ais w przednutce do 3. ćwierćnuty. W Wf ten sam krzyżyk przeoczono w t. 20, 72 i 305, a w t. 279 zamiast  umieszczono przy tej nucie  (co zrównało ją brzmieniowo z nutą następną). W Wa1 powtórzono za Wf2 błędy z t. 20, 72 i 279, poprawiając jedynie t. 305. Jednocześnie dokonano zmiany w t. 20 w przednutkach do następnego taktu: Aisis-His zamieniono na Ais-His; trudno powiedzieć, czy była to pomyłka, czy też próba korekty. W Wa2 poprawiono wszystkie błędy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 22

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

Akord bez h1 w Wn i Wf (→Wa1)

Wfn, Wa1 TGTU=puste

Akord z h1 w Wa2

Wa2,3 eis1-h1-cis2-eis2 w p.r.
..

Akord z h1 w Wa2 (→Wa3) to dowolna adiustacja, będąca zapewne wynikiem porównania z t. 48 i 281, w których pierwszy akord we wszystkich źródłach zawiera tę nutę (prawdopodobnie omyłkowo).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 25

Utwór: op. 44, Polonez fis-moll

..

W Wa1 pominięto wiązanie ósemkowe dwóch ostatnich oktaw l.r. Oczywiste przeoczenie poprawiono w Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa