Łuki
|
t. 27-28
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
Łukowanie A w t. 26-27 jest niejednoznaczne – poprowadzony nad nutami łuk w t. 26, ostatnim w linii, wskazuje zdecydowanie na kontynuację, czego nie potwierdza początek t. 27, w którym wpisane jest tylko dokończenie pierwotnego (skreślonego w t. 26) łuku, umieszczonego pod nutami. Zarówno pozostawienie nieskreślonego dokończenia dolnego łuku, jak i brak kontynuacji górnego świadczy o tym, że po dokonaniu zmian w t. 26 Chopin nie skontrolował już łuków w t. 27. Celem tych zmian było zaś, zdaniem redakcji, połączenie nowego łuku w t. 26 z łukiem biegnącym dalej, aż do końca frazy w t. 31, zgodnie z niebudzącym wątpliwości łukowaniem analogicznej frazy w t. 8-13. Stąd w tekście głównym proponujemy jeden łuk nad t. 26-31. Interpretację tę zdaje się potwierdzać dopisek w WfD – znak nad 2. połową t. 27 można bowiem odczytać jako przedłużenie łuku w kierunku jego wcześniejszego rozpoczęcia od przetrzymanej punktowanej ósemki h1 (daje to zapis praktycznie równoważny ciągłemu łukowi). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Niedokładne łuki A , Błędy KF , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||||
|
t. 30-35
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
W t. 30-31 i 34-35 łuki w A były pierwotnie przerwane nad pauzą szesnastkową. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A |
|||||||||||
|
t. 38-39
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
Odmienne łukowanie KF (→Wn) trudno w tym przypadku przypisać niestaranności Fontany – uznał on przypuszczalnie, że Chopin właśnie takie, rozdzielone nad pauzą łuki, miał na myśli. Wprawdzie niebudzące wątpliwości łuki A odnosiły się przypuszczalnie do pierwotnej, pozbawionej pauzy wersji melodii, jednak Chopin nie zmienił ich po skorygowaniu rytmu, a w kilku innych miejscach nawet łączył łuki nad pauzami – patrz t. 30-31 i 34-35. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Fontany |
|||||||||||
|
t. 50-51
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
W A łuk w t. 50, ostatnim w linii, sugeruje kontynuację, czego nie potwierdza nowy łuk w t. 51. Zdaniem redakcji, niedokładna jest końcówka łuku w t. 50, tak też zinterpretował to Fontana w KF (→Wn). Wersję Wf (→Wa) można traktować jako alternatywne odczytanie niejednoznacznego zapisu A. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||||
|
t. 56-57
|
Utwór: op. 28 nr 24, Preludium d-moll
..
Łukowanie KF (→Wn) to jedna z kilku wyraźnych a trudnych do wytłumaczenia niedokładności popełnionych przez kopistę – por. t. 27-28, 38-39 czy 58. W A łuk rozpoczynający się w t. 57 ma zdaniem redakcji charakter łuku-tenuto i tak go odtwarzamy w tekście głównym. Uwzględniamy przy tym dwuznaczny łuk A na początku t. 58, który ma kształt łuku przetrzymującego, ale umieszczony jest na wysokości łuku motywicznego. W Wf łuku nie przedłużono poza ćwierćnutę a1, a w Wa rutynowe przeniesienie znaku na stronę główek nutowych zmieniło go w łuk przetrzymujący. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy KF , Łuki tenuto |
