t. 37-38
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
Pięć wyraźnych akcentów długich w A nie zostało poprawnie odtworzonych w żadnym innym źródle. W KF za długie można uznać dwa ostatnie i ewentualnie pierwszy o ramionach różnej długości; przyjmujemy, że długie są tylko dwa ostatnie akcenty. Wf i Wn mają zwykłe, krótkie akcenty, co było najczęstszym sposobem odczytywania Chopinowskich akcentów długich przez sztycharzy. Pionowe akcenty w Wa to dowolność charakterystyczna dla tego wydania. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Niedokładności KF |
|||||||||||
t. 39
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
W A widać skreślone dodatkowe ćwierćnuty ais1 na 2. i 3. mierze tego taktu. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu |
|||||||||||
t. 40-41
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
Od t. 41 w A (→KF) zapis jest skrótowy – puste, ponumerowane takty, będące powtórzeniem t. 1-8. Łuk w t. 40 wyraźnie sugeruje kontynuację, co interpretujemy – zgodnie z Wf – jako wcześniejsze rozpoczęcie pierwszego łuku powtarzanego fragmentu. W Wn łuku w t. 40 w ogóle nie uwzględniono, a w Wa rozpoczęto go dopiero od 3. miary taktu; obie te wersje są z pewnością nieautentyczne. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn , Niedokładności Wa , Niedokładności KF , Niepewna kontynuacja łuku |
|||||||||||
t. 40
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
W A (→Wf,KF→Wn) występują w tym takcie dwa nieuzasadnione przygodne znaki chromatyczne – powtórzony przed fisis1, ósemką dolnego głosu, i przed h1. Pierwszy z nich pominięto w Wa. W tekście głównym nie uwzględniamy tych znaków, dodajemy natomiast ostrzegawczy przed ósemką e1 i przed cis1 na 3. mierze taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki ostrzegawcze |
|||||||||||
t. 41
|
Utwór: op. 28 nr 12, Preludium gis-moll
..
Rozpoczynające się w tym takcie powtórzenie pierwszej frazy Preludium (t. 1-8) jest w rękopisach oznaczone skrótowo za pomocą ponumerowanych pustych taktów. W takim kontekście pojawia się nierzadko kwestia, które z początkowych określeń należy uwzględnić przy powtórzeniu. Zdaniem redakcji, trafniejsza jest decyzja Wf (→Wa) o powtórzeniu wskazówki , którą przyjmujemy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach |