Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 14

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

..

W A (→Wf) nie ma  podwyższającego b3 na h3. Oczywistą niedokładność poprawiono w KF (→Wn) i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Fontany , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 16

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

f2 w A

!!!   miniat: wycinek ten akord, tylko dolna 5-linia.                 TGTU = f2 z kawałkiem laski powyżej g1 oraz b1 cała nuta i arpeggio

Bez f2 w KF (→Wn1)

tylko b1 cała nuta EZnieU

f2 w Wf (→Wa) i Wn2 (→Wn3)

f2 jak TGTU + b1 główka półnuty przy lasce (nad g1) + arpeggio

..

Brak ćwierćnuty f2 w KF (→Wn1) może być wynikiem niedokończonej lub nieudanej poprawki wysokości tej nuty – w miejscu, w którym kończy się laseczka akordu usunięto prawdopodobnie e2. Inna możliwość to niezrozumienie pisowni A, w którym główkę tej nuty można wziąć za nieznaczące zgrubienie na końcu laseczki. Kopista pominął także arpeggio przed tym akordem i łuk. Podstawą adiustacji przywracającej w Wn2 (→Wn3) w miarę poprawny tekst było najprawdopodobniej Wf, na co wskazuje identyczne ujednolicenie wartości rytmicznych tercji g1-b1 (ujednolicenie to było w Wf zapewne rezultatem niezrozumienia pisowni A) oraz sposób, w jaki poprawiono mylący zapis w poprzednim takcie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Różne wartości składników akordu , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 17-18

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

..

W A można odczytać skreśloną wcześniejszą wersję partii l.r., która zapisana była oktawę wyżej, tak iż takty te były dokładną transpozycją t. 9-10. Widać przy tym, że jako pierwszy zmieniony został t. 18, gdyż Chopin początkowo umieścił klucz basowy na końcu t. 17, który musiał być jeszcze wtedy zapisany w kluczu wiolinowym. Poprawki w następnych taktach pokazują, że zmiany te były końcowym etapem szerszego procesu przekształcania całego zakończenia Preludium.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 18

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

..

W KF nie została tu oznaczona zmiana klucza, co poprawiono w Wn. Ołówkowy klucz jest późniejszym dopiskiem Hermanna Scholtza. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Błędy KF

t. 19-22

Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur

..

Rozległe skreślenia w A – całe zakończenie utworu od t. 19 zostało ostatecznie skreślone i musiało być przepisane na nowo – pokazują, że Chopin poszukiwał najlepszego sposobu przeniesienia figuracji z najwyższego rejestru z powrotem do środkowej części skali instrumentu.

  • T. 19 był transpozycją – o oktawę do góry – t. 11.
  • T. 20 stanowił odpowiednik t. 19 wersji ostatecznej – partia pr.r. była dokładnie taka sama, a w partii l.r. Chopin zapisał przypuszczalnie następujący tekst: . Zapis nosi tu ślady lokalnych poprawek poprzedzających skreślenie całości zakończenia, tak iż dokładne odcyfrowanie wszystkich elementów zapisu, nie mówiąc o ustaleniu kolejności wersji, wydaje się niemożliwe bez specjalistycznych badań (m.in. widoczny jest jeszcze wcześniejszy – osobno skreślony – zapis początku 2. połowy taktu ).
  • W połowie opisanego wyżej t. 20 widać skreśloną kreskę taktową, a po nim następuje jeszcze pół taktu zgodne z jedną z połówek t. 20 wersji ostatecznej. Przypuszczalnie więc Chopin początkowo źle ocenił długość zakończenia, co także w istotny sposób przyczyniło się do decyzji o przepisaniu całości zakończenia.
  • Końcowe 2 takty (21-22) noszą znamiona przeróbek wyłącznie w partii l.r. Możliwa do odczytania wcześniejsza wersja wyglądała tak: . Na 1. mierze t. 21 widoczne są przy tym ślady poprawek sugerujące m.in., że początkowe miało wartość szesnastki. Chopin skreślił następnie cały zapis tego taktu i wypisał go ponownie na pięciolinii poniżej w wersji ostatecznej. Także i ten zapis został jednak skreślony, gdyż nagromadzenie poprawek i nadmiar taktów zmusiły kompozytora do ponownego napisania t. 19-22.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A , Zmiany akompaniamentu , Zmiany linii głównej