mUltimate Chopin

op. 28 nr 11, Preludium H-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 25-26

Utwór: op. 28 nr 11, Preludium H-dur

Ciągły łuk w A, odczyt dosłowny (→KF→Wn, →Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, t. 25-27, tylko górna 5-linia. Tu A kombinowany, nie obcinać końców łuków!            EZnieU = prawy koniec

Łuki rozdzie­lone w A, interpretacja kontekstowa

EZTU = prawy koniec + łuk
..

W A koniec łuku w t. 25 (na końcu linii) bardzo sugestywnie wskazuje na kontynuację, czego jednak nie potwierdza łuk w t. 26. Zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf (→Wa) te niekonsekwentne łuki odtworzono jako jeden ciągły łuk. Zdaniem redakcji, bardziej przekonujące muzycznie jest jednak rozdzielenie łuków. T. 21-25 tworzą bowiem spójną całość, utrzymaną w jednym rejestrze oraz zamkniętą melodycznie i harmo­nicznie: , podczas gdy dwa ostatnie takty są wyodręb­nio­nym brzmieniowo (niższy rejestr) dopowiedzeniem całości Preludium. Przyjęcie takiej interpretacji wymaga uznania, że końcówka łuku w t. 25 jest niedokładna, co tylko pozornie wydaje się niemo­żliwe – por. podobnie wydłużony, z pewnością niedokładny koniec łuku w t. 27.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 25-27

Utwór: op. 28 nr 11, Preludium H-dur

Łuki rozdzielone w A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: wycinek, t. 25-26, tylko dolna 5-linia; tu kombinowany.                           EZTU 2 łuki

Ciągły łuk w A (możliwa interpretacja→Wf→Wa)

EZnieU

Bez łuku w t. 26-27 w KF (→Wn)

EZTU tylko lewy
..

Podobnie jak w partii pr.r., kwestia kontynuacji łuku l.r. nie jest w A jasna ze względu na przejście do nowej linii – łuk w t. 25 (na końcu linijki) może sugerować kontynuację, nie tyle długością, ile brakiem końcowego zaokrąglenia, jednak łuk w t. 26 tego nie potwierdza. Z powodów omówionych we wskazanej uwadze o łuku pr.r. uważamy rozdzielenie łuków za bardziej prawdopodobne i tę wersję proponujemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące , Błędy KF , Niepewna kontynuacja łuku

t. 27

Utwór: op. 28 nr 11, Preludium H-dur

Bez znaku w A

 w KF (→Wn) i Wf (→Wa)
..

W tekście głównym zachowujemy charaktery­styczną, "otwartą" pedalizację A. Fontana dodał znak  zarówno w KF, jak i w korygowanym przez siebie Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Brak znaku zdjęcia pedału , Adiustacje Fontany