A - Autograf
| Data: | 22 I 1839 |
| Tytuł: | 24 Préludes |
| Dedykacja: | Son ami J. C. Kessler |
Autograf czystopis wszystkich 24 preludiów, 22 I 1839 przesłany z Majorki Julianowi Fontanie do skopiowania. A służył za podkład dla pierwszego wydania francuskiego. Liczne skreślenia i poprawki, ale także znaczna liczba różnego rodzaju błędów i nieścisłości świadczą z jednej strony o starannym opracowaniu A przez Chopina, a z drugiej o wysiłku, jakiego od walczącego z chorobą kompozytora wymagało dopracowanie tak dużego rękopisu. Dokładniejsza charakterystyka A jako całości – patrz Preludium C nr 1.
W Preludium c zwracają uwagę trzy kwestie, istotne z punktu widzenia zarówno wykonawców, jak i słuchaczy:
- forma Preludium – istnieją dwie autentyczne wersje utworu, dziewięcio- i trzynastotaktowa. Ta ostatnia, jedyna przeznaczona do publikacji, zapisana została w A z użyciem skrótu dla oznaczenia t. 9-12, co rodzi następny, opisany niżej problem;
- umiejscowienie ritenuto w t. 7-8 oraz – a może albo? – w t. 11-12;
- e1 czy es1 na końcu t. 3.
Zagadnienia te (między innymi) omawia szczegółowo Jean-Jacques Eigeldinger w artykule poświęconym temu Preludium*.
* Le Prélude en ut mineur op. 28 no 20 de Chopin, "Revue de Musicologie", 2014, nr 1, s. 67-97, http://www.jstor.org/stable/24391783.
| Oryginał w: | Biblioteka Narodowa, Warszawa |
| Sygnatura: | Mus. 93 |
