op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 28 nr 20, Preludium c-moll
Źródła
- Autograf
- Kopia Fontany
- Autograf Beauchesne
- Autograf Szeriemietiew
- Kopia George Sand
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Poprawiony nakład Wf1
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Jędrzejewicz
- Egzemplarz Stirling
- Egzemplarz Szczerbatow
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie
- Zrewidowany nakład Wn1
- Poprawiony nakład Wn2
- Wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Poprawiony nakład Wa1
- Zadiustowany nakład Wa1a
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
| Wydawca: | Breitkopf & Härtel |
| Data: | IX 1839 |
| Numer wydawniczy: | 6088 |
| Tytuł: | Vingt-quatre Préludes |
| Dedykacja: | Son ami J. C. Kessler |
Wn1 oparte jest na KF; Chopin nie brał udziału w jego przygotowaniu. W całym op. 28 wprowadzono w nim liczne adiustacje, popełniono też jednak sporo błędów w odczytaniu podkładu – patrz Preludium C nr 1. Istnieją egzemplarze Wn1 różniące się okładką, publikowano je także w wersji podzielonej na 4 zeszyty po 6 preludiów.
W tym Preludium zwracają uwagę trafne adiustacje – dodanie 
przywracającego d1 w t. 8 i 12 oraz umieszczenie ritenuto z t. 7-8 tylko przy powtórzeniu tej frazy w t. 11-12. Wyraźniejszą usterką jest natomiast powtórzenie 
w t. 9 zamiast autentycznego 
.
| Oryginał w: | Zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera), Warszawa |
| Sygnatura: | II.6 |