op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 28 nr 20, Preludium c-moll
Źródła
- Autograf
- Kopia Fontany
- Autograf Beauchesne
- Autograf Szeriemietiew
- Kopia George Sand
- Wydanie francuskie
- Pierwsze wydanie francuskie
- Poprawiony nakład Wf1
- Egzemplarz Dubois
- Egzemplarz Jędrzejewicz
- Egzemplarz Stirling
- Egzemplarz Szczerbatow
- Wydanie niemieckie
- Pierwsze wydanie niemieckie
- Zrewidowany nakład Wn1
- Poprawiony nakład Wn2
- Wydanie angielskie
- Pierwsze wydanie angielskie
- Poprawiony nakład Wa1
- Zadiustowany nakład Wa1a
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
| Wydawca: | Wessel & Co. |
| Data: | I 1840 |
| Numer wydawniczy: | (W & Co. No. 3099.) |
| Tytuł: | Twenty four Grand Préludes through all Keys |
| Dedykacja: | His Friend Camille Pleyel |
Pierwsze wydanie angielskie, w którym całe op. 28 podzielono na dwa zeszyty oznaczone kolejnymi numerami (3098 i 3099) i zawierające odpowiednio 14 i 10 preludiów. Wa1 oparte jest na Wf2; wprowadzono w nim szereg dowolnych adiustacji – patrz Preludium C nr 1. Chopin nie brał udziału w jego powstaniu.
W tym Preludium za najistotniejszą adiustację uważamy dodanie 
przywracającego es1 na końcu t. 3. Ponadto dodano przeoczony przez Chopina 
przywracający d1 w t. 8 i 12 oraz ostrzegawcze kasowniki przed d(1) na początku t. 3. Dodano również 
na końcu utworu.
| Oryginał w: | Pierpont Morgan Library, Nowy Jork |
| Sygnatura: | Fuld |