t. 1
|
Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur
..
Wprowadzona w Wn2 (→Wn3) zmiana 3. ósemki taktu z es1 na g1, miała swe źródło zapewne w analogicznym t. 9, w którym g1 występuje we wszystkich źródłach. Nie ulega też wątpliwości, że g1 jest tu naturalniejsze pianistycznie i logiczniejsze z punktu widzenia budowy figuracji. Czy więc Chopin rzeczywiście popełnił błąd tercjowy zaraz na początku utworu? Istotnym argumentem przeciw jest podobne zróżnicowanie między t. 1 i 9 w Etiudzie Es op. 10 nr 11 (w Etiudzie zapis wyklucza pomyłkę, gdyż musiałaby ona objąć 5 akordów). W obu przypadkach przypuszczalnym powodem zróżnicowania było połączenie z poprzedzającą figuracją (w t. 8-9) lub jego brak (w t. 1). Biorąc to pod uwagę, w tekście głównym pozostawiamy wersję A. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błąd tercjowy , Adiustacje Wn |
|||||
t. 1-10
|
Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur
..
W A (→KF) takty te są ponumerowane dla łatwiejszej identyfikacji przy realizowaniu skrótowego zapisu t. 33-42 jako powtórzenia t. 1-10. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Skrótowy zapis A |
|||||
t. 1-8
|
Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur
..
W A widoczne są skreślone trzyósemkowe łuki, biegnące od 2. ósemki każdej trioli do 1. ósemki następnej. Można przypuszczać, że skreślenie wiązało się z dopisaniem wskazówki legato na początku Preludium. Ewolucję zapisu idącą być może w podobnym kierunku widzimy na początku Etiudy As op. 10 nr 10, w której Chopin usuwał pierwotne akcenty w korekcie wydania francuskiego. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A |
|||||
t. 2
|
Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur
..
Sztycharz Wn1 nie zauważył (uznał za pomyłkę?), że pierwsze dwie nuty w ostatniej trioli nie tworzą już interwału oktawy jak w poprzednich. Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn |
|||||
t. 3-11
|
Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur
..
W A (→KF,Wf) nie ma kasowników podwyższających b na h w t. 3 i 11. Podobne niedokładności w zapisie nut oddalonych o oktawę często występują w Preludiach, a w tym i niektórych innych są wręcz regułą – por. np. Preludium fis nr 8, t. 1-4. Znaki dodano w Wn i Wa. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf |