t. 56
|
Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur
..
Na początku taktu KFI ma w dolnym głosie pr.r. dwudźwięk o wartości ósemki. Górną nutą jest d2, natomiast wysokość dolnej nuty jest na dostępnej fotografii niejasna – może to być g1 lub g1 przerabiane w as1. W naszym odczytaniu KFI przyjmujemy tę drugą możliwość, czyli autopoprawkę kopisty, dającą w rezultacie as1. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne |
|||||
t. 59-61
|
Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur
..
W t. 59 i 61 KFI ma es jako nutę basową. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Zmiany rejestru basu |
|||||
t. 61-64
|
Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur
..
Oznaczenia dynamiczne w rękopisach umieszczone są pod partią l.r., co z pewnością wynika z braku miejsca pomiędzy pięcioliniami. Ze względu na skrótowy zapis tych taktów w rękopisach dokładne określenie zasięgu tych oznaczeń nie jest możliwe – nieco inne wyniki daje odniesienie ich do kresek taktowych, a inne do zapisanych nut. Obfitsze oznaczenia dynamiczne KFI zostały w wersji ostatecznej zredukowane do niezbędnego minimum. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
|||||
t. 64
|
Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur
..
W KFI ostatnia kwinta es1-b1 nie jest przetrzymana do następnego taktu. Może to być pierwotna wersja lub przeoczenie kopisty. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
|||||
t. 65
|
Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur
..
Brak w A (→Wf→Wa) to z pewnością niedopatrzenie Chopina, który dopisując te znaki na ostatniej stronie Preludium, mógł łatwo pominąć ten takt, zapisany jako jedyny jeszcze na poprzedniej stronie A (patrz wyżej, uwaga o łuku). Niezmiennego zamiaru akcentowania także tego dźwięku dowodzą znaki zarówno w KFI, jak i AM, oraz świadectwo uczennicy Chopina, pani Dubois, przekazane przez Ignacego Jana Paderewskiego*: "Pamiętam, że raz, gdy grałem 17. Preludium Chopina, pani Dubois powiedziała, że w końcowym jego odcinku Fontana, który znał Preludium jeszcze z wcześniejszej wersji, również najwidoczniej zapamiętał ten efekt, gdyż dodał w KF (→Wn). * I. J. Paderewski, Mary Lawton, The Paderewski Memoirs, Londyn 1939, s. 154. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy A , Adiustacje Fontany |