mUltimate Chopin

op. 28 nr 17, Preludium As-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 83

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

W KFI nie ma tego taktu, w czym można by upatrywać jeszcze jednego przykładu haplografii – por. wersje KF w Preludiach gis nr 12, t. 78-79 czy B  nr 21, t. 54. Jednak zdaniem redakcji, zachowanie w tej wersji regularnego, dwutaktowego odstępu także pomiędzy ostatnimi uderzeniami basowego As1 (w KFI nie jest ono już powtórzone w t. 88), sugeruje, że jest to wersja pierwotna, rozbudowana później przez Chopina, który:

  • dodał uderzenie podstawy basowej w t. 88, zarazem zmniejszając stopniowo częstotliwość pojawiania się tej nuty;
  • ulepszył połączenie głównego tematu Preludium z zakończeniem przez dwukrotne zastosowanie powtórzenia motywu jako czynnika uspokajającego muzykę, najpierw do odcinka dwutaktowego (t. 79-80 i 81-82), a następnie jednotaktowego (t. 82 i 83).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany długości fraz

t. 85

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

Pauzy w KFI, interpretacja dosłowna

! miniat: corel, pół taktu obie pięciolinie, EZnieU

c1 i akord w KFI (interpretacja kontekstowa) i pozostałych źródłach

EZTU
..

W KFI takt ten jest oznaczony jako powtórzenie poprzedniego (•/•). Odczytane dosłownie, ozna­czałoby to uwzględnienie także basowego As1 na początku taktu, co kłóci się z zapisanym w tej kopii przetrzymaniem As1 z t. 84 do tego taktu i dalej, do końca utworu. Przyjmując, że to, co jest wpisane oprócz znaku powtórzenia, ma uzu­pełniać lub zmieniać zapis powtarzanego wzoru, otrzymujemy pierwszą z podanych interpretacji, w której brakującą 1. ósemkę l.r. wypełniamy pauzą, na wzór dolngo głosu pr.r. Jednak zdaniem redakcji, znaki powtórzenia należy tu rozumieć bardziej elastycznie, a takt ten miał w zamyśle Chopina wyglądać tak, jak w wersji ostatecznej.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

t. 86-87

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

Ćwierćnuty w A (→Wf,KF→Wn) i KFI

! miniat: wycinek.            Tu bez kliszy 

Punktowane ćwierćnuty w Wa

4 kropki przedłużające as1
..

Wersję Wa wprowadzono przypuszczalnie dla dopełnienia rytmu górnego głosu. Jest to jednak sprzeczne z pisownią A i KFI i z pewnością błędne – gdyby Chopin rzeczywiście chciał wprowadzić efekt delikatnego zmieszania akordów Es-dur z zatrzymanymi nutami as1, nie zapomniałby tak nieoczywistego wykonania dokładnie oznaczyć.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 86

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 87-88

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

2 łuki w A (prawdopodobna interpretacja→KF→Wn)

! miniat: wycinek, jw.          EZTU

Ciągły łuk w A (możliwa interpretacja→Wf→Wa)

EZnieU
..

Ciągły łuk w Wf (→Wa) to skutek mylącego zapisu A, w którym zakończenie łuku w t. 87, ostatnim na stronie, sięga daleko poza kreskę taktową, sugerując kontynuację. Jednak łuk w t. 88 zaczyna się wyraźnie od ósemki (po pauzie) i to naturalniejsze łukowanie podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku