mUltimate Chopin

op. 28 nr 2, Preludium a-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 1-3

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

Układ głosów w As i A (→KF→Wn)

!!!   miniat: wycinek, t. 1, tylko l.r.                    tr = EZnieU2;                      red = EZTU tylko nuty, pauza i kreska taktowa

Układ głosów w KGS

t. 1-3 z KGS

Układ głosów l.r. w Wf (→Wa)

t. 1-2 = EZnieU, t. 3 = EZTU
..

Dwugłosowy zapis partii l.r., w którym wyodręb­niony jest powtarzający się motyw H-Ais-H-G, został wprowadzony już w As i zachowany w A (→KF→Wn). W przeciwieństwie do As, w którym wszystkie 3 takty są tak zapisane (z użyciem skrótów), w wersji przygotowanej do druku Chopin zapisał w ten sposób tylko 2 pierwsze takty, które należy niewątpliwie traktować jako wzorzec dla następnych, zanotowanych już w uproszczony sposób. Przyjęcie w Wf (→Wa) tej uproszczonej pisowni już w t. 1-2 to niemal na pewno dowolność sztycharza, który nie dostrzegłszy możliwości zastosowania układu wiązań użytego w Wn i w naszym tekście (mery­to­rycznie równoważnego notacji Chopinowskiej), uznał zapis autentyczny za niemożliwy do odtworzenia w druku.
Notacja przyjęta w KGS wskazuje wykonanie górnego głosu dolnej pięciolinii prawą ręką, co jest wygodniejsze zwłaszcza dla mniejszych i mniej wprawnych rąk. Autentyczność tej pisowni nie jest potwierdzona, wydaje się jednak prawdopodobna – patrz charakterystyka KGS.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 1

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

w A (→Wf,KF→Wn)

TGTU

w Wa

EZnieU
..

Nic nie wskazuje na możliwość autentyczności zmiany metrum dokonanej w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , 4/4 czy 2/2

t. 3-19

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

Zapis jednogłosowy w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek, t. 4, tylko l.r.                    EZTU 4-5 + nibyESTU nieAs 6-7 + EZTU 8-16 i 18-19

Zapis dwugłosowy w KGS

KGS 4-5 + nibyESTU nie_As 6-7 + KGS 8-16 i 18-19
..

Tak jak w t. 1-3, w dalszej części Preludium w KGS konsekwentnie zastosowano odmienny podział na głosy, wskazujący na użycie pr.r. do wykonania najwyższych nut na dolnej pięciolinii. Wyjątek stanowią jedynie t. 6-7, w których mniejsza rozpiętość figuracji umożliwia bezproblemowe wykonanie jej samą l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 10

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

Widoczna w As poprawka pozwala odczytać pierwotny rytm 2. i 3. nuty pr.r. – były to dwie szesnastki.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 12-13

Utwór: op. 28 nr 2, Preludium a-moll

..

W As widoczne są tu skreślenia w partii pr.r.. W t. 12 przetrzymane fis1 przypuszczalnie było pierwotnie całą nutą, zapisaną – zgodnie z Chopinowskim zwyczajem – mniej więcej na środku taktu. Chopin następnie dopisał laseczkę półnutową do nuty i pauzę w dalszej części taktu, a w końcu przeniósł półnutę na początek taktu.
T. 13 był początkowo wypełniony całą nutą a1, którą Chopin następnie skreślił, nie wpisał jednak pauzy zamiast niej.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne