Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 1
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
Pochodzenie wersji Wn jest trudne do wytłumaczenia – w KF jest wpisane wyraźnie, co praktycznie wyklucza złe odczytanie, nie widać też powodu, dla którego sztycharz lub adiustator miałby zmieniać to określenie (sam Chopin w powstaniu Wn nie brał udziału). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
||||||
t. 14
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF |
||||||
t. 18-26
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
Można się tylko domyślać, czym kierował się adiustator Wn2, zmieniając dowolnie rytm partii pr.r. we wszystkich taktach, w których Chopin zapisał kwintole (t. 18-20, 23 i 25-26). Nie ulega wszakże wątpliwości, że ta wprowadzona wiele lat po śmierci Chopina zmiana nie pochodzi od kompozytora. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wn , Skreślenia A |
||||||
t. 21-27
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
W t. 21, 24 i 27 Chopin w A (→KF→Wn1) opatruje figury pr.r. dwoma łukami "triolowymi", zapewne dla podkreślenia powrotu zasadniczego schematu rytmicznego po grupach taktów z kwintolami. Nie jest jasne, czy całotaktowe łuki Wf (odtworzone w Wa jako 5-szesnastkowe) to wynik nieuwagi sztycharza, czy celowa zmiana (dla ułatwienia sobie pracy?). Pięcioszesnastkowe łuki wprowadzono również w Wn2, co było logiczną konsekwencją ujednolicenia rytmu pr.r. w całym Preludium. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności Wa , Adiustacje Wf |
||||||
t. 26
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »