Rytm
t. 18-26
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
Można się tylko domyślać, czym kierował się adiustator Wn2, zmieniając dowolnie rytm partii pr.r. we wszystkich taktach, w których Chopin zapisał kwintole (t. 18-20, 23 i 25-26). Nie ulega wszakże wątpliwości, że ta wprowadzona wiele lat po śmierci Chopina zmiana nie pochodzi od kompozytora. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Adiustacje Wn , Skreślenia A |
|||
t. 26
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF |
|||
t. 34
|
Utwór: op. 28 nr 1, Preludium C-dur
..
W tekście głównym uwzględniamy adiustację Wf (→Wa), gdyż nie ulega wątpliwości, że akordy część akordu przypadająca na l.r. ma wybrzmiewać tyle samo co ta przypadająca na pr.r. Chopin nie był pod tym względem konsekwentny czasem pisał jedną, czasem dwie fermaty, co w podobnych kontekstach nie wpływa na wykonanie (por. np. Preludia nr 1-3 z jedną fermatą, ale nr 4 i 8 – z dwiema). W tekście głównym pisownię z jedną fermatą zachowujemy tylko wtedy, gdy cały akord zapisany jest na jednej pięciolinii, jak np. w Preludium a nr 2. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf |