Rytm
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
|
t. 18
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Rytm zapisany na 2. mierze taktu zarówno w A1, jak i w kopiach [A2] – KJ i KK (także WL) – jest albo niekompletny (brak oznaczenia grupy nieregularnej), albo błędny (szesnastki powinny być trzydziestodwójkami). Aby zminimalizować zakres ingerencji redakcyjnej, w tekście głównym proponujemy pierwszą możliwość, natomiast drugą zrealizował w swojej kopii Bałakiriew. W praktyce różnica między nimi jest zresztą nieznaczna. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy rytmiczne |
|||||||||||||||||||
|
t. 20
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
W A1 od następnego taktu partia pr.r. utrzymana jest w metrum 3/4 – patrz t. 21-32. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach |
|||||||||||||||||||
|
t. 21-31
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
W t. 21-22, 25-26 i 30-32 w A1 partia pr.r. utrzymana jest w metrum 3/4, podczas gdy w partii l.r. kontynuowany jest równomierny akompaniament ósemkowy w metrum kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany |
|||||||||||||||||||
|
t. 31
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Przedłużenie ósemki his do wartości ćwierćnuty, dające na końcu taktu współbrzmienie tercji gisis(a)-his, to zapewne uprecyzyjnienie zapisu [A2]. Dodatkowej laseczki nie ma w KK (→KB), natomiast w WL nuta ta jest ćwierćnutą, gdyż pominięto ostatnią ósemkę. Jest to niemal na pewno adiustacja Kolberga, sugerująca jego znajomość autentycznej pisowni [A2], mimo że w KK nie została ona odtworzona – być może uznał on dodatkową laseczkę za poprawkę tekstu ostatniej miary taktu. Wspomniana tercja prowadzi do ais-cis1 w następnym takcie, co uproszczona ortografia Chopinowska nieco ukrywa (w KB ostatnia ósemka zapisana jest jako gisis, przeoczono jednak kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Kolberga , Adiustacje Bałakiriewa |
|||||||||||||||||||
|
t. 32
|
Utwór: WN 37, Lento con gran espressione
..
Zapis tego taktu w KJ i KK może być mylący – liczy on 5 ćwierćnut, podzielonych 2+3 z równoczesną zmianą tempa, tak iż 3 ćwierćnuty drugiej części taktu trwają tyle, ile dwie w 1. części. Jest to oczywiste, gdy ma się dostęp do A1, w którym geneza, a co za tym idzie, słuszność takiej interpretacji wynika bezpośrednio z kontynuowanej z poprzednich taktów polimetrycznej pisowni 1. połowy taktu. Notacja wymienionych kopii nie daje jednak żadnych wskazówek, że tak właśnie należy to odczytywać. Z tego względu wprowadzamy uzupełnienia precyzujące budowę taktu i relacje jego obu części. Idące w tym kierunku zmiany wprowadzili również Bałakiriew, który w swojej kopii podzielił ten takt na dwa i Kolberg, który w WL zasygnalizował strukturę taktu dwiema kreseczkami pomiędzy 2. a 3. miarą. Rytm punktowany na 2. mierze taktu to przypuszczalnie pomyłka kopiującej – patrz uwaga w 2. połowie taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Kolberga , Adiustacje Bałakiriewa |
(jednemu taktowi l.r. odpowiadają dwa takty pr.r.). Takty numerujemy według partii l.r. Po t. 21 i 25, tam gdzie końce taktów występują równocześnie, Chopin oznaczył tę synchronizację za pomocą pionowej, punktowanej linii, łączącej kreski taktowe na obu pięcioliniach. W naszej transkrypcji odtwarzamy te linie jako przerywane i dodajemy także po t. 30-31. Jest to jedyny przykład polimetrii w muzyce Chopina. Analogiczna różnica występuje jeszcze w 1. połowie 
a proponowane przez redakcję
podwyższający h na his w przedostatniej).
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »