Zgodność momentu rozpoczęcia łuku w A1 i w KK, opartej wszak na [A2], daje niemal zupełną pewność, że Chopin dwukrotnie zapisał tu łuk biegnący od drugiej z czterech szesnastek. Brak łuku w KJ trzeba w tej sytuacji uznać za przeoczenie, natomiast pominięcie tego i większości innych łuków w WL to charakterystyczna cecha tego wydania, której przyczynę trudno ustalić. Dłuższy łuk KB jest jedną z licznych tego typu adiustacji Bałakiriewa.
Objęcie łukiem tylko trzech ostatnich szesnastek, niejako wbrew podziałowi sugerowanemu wiązaniem, można uważać za argument za proponowaną przez nas interpretacją rytmu tej figury – łuk KK byłby typowym łukiem "triolowym", jakim Chopin na ogół obejmował te grupy nieregularne.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy KJ, Adiustacje Bałakiriewa
notacja: Łuki
