Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf

t. 75-76

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez pedalizacji w AI

!!!   miniat: wycinek te takty, tylko dolna 5-linia.                Tu bez kliszy 

 w Af i Wa

EZnieU tylko Ped

     w Wf

EZnieU Ped i gwiazdka

  w Wn

EZTU tylko górny rządek

Wariantowa propozycja redakcji

!!!   miniat: tu małe nic

..

Brak znaku  w Af to przypuszczalnie niedokład­ność, a intencją Chopina było wykonanie obu ta­któw na jednym pedale, co potwierdza , doda­na najprawdopodobniej przez kompozytora w ko­re­k­cie Wf. W tekście głównym wybór jednej z wer­sji – Wf lub Wn – pozostawiamy wykonawcy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf , Brak znaku zdjęcia pedału

t. 89-93

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

 w t. 91 w AI

    w Af

    w Wf i Wn1

 w t. 89 w Wa

    w Wn2

..

Znak  w t. 91 to jedyna wskazówka pedalizacyjna AI. Czterotaktowy pedał w późniejszych źródłach stanowi jej rozwinięcie i doprecyzowanie, choć umiejscowienie znaku  nie jest jasne ze względu na różnice pomiędzy źródłami. Zdaniem redakcji, w tym kontekście poszczególne wersje to raczej efekt niedokładności zapisu, niż odmiennych koncepcji. W tekście głównym bierzemy pod uwagę treść niesioną przez znak  zapisany przez Chopina w Af – przed 1. nutą t. 93, czyli na końcu t. 92. Jest to zarazem kompromis graficzny pomiędzy notacją Af a Wf i Wn1 (zbiegiem okoliczności odpowiada to zapisowi Wn2).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 100-101

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Bez znaku w AI i Wa

 w Af

EZnieU

w Wf i Wn2

 w Wn1

EZnieU2

 proponowane przez redakcję (Af w t. 8-9)

..

Porównanie z innymi źródłami, a także z pisownią obu autografów w analogicznych t. 8-9, sugeruje, że widełki  są tu w Af zbyt długie. Z tego względu w tekście głównym proponujemy właśnie notację użytą w analogicznym miejscu za pierwszym razem, co do meritum zgodną z zapisem Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 109

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Akcent długi w Af, interpretacja kontekstowa

!!!   miniat: ta co 17.                       TGTU

 w Wf (→Wa)

widły jak w t 17

Przesunięty krótki akcent w Wn1

EZnieU1

Krótki akcent w Wn2

zwyczajnie położony

..

Akcent w Af jest w tym takcie dość krótki, tak iż o uznaniu go za akcent długi decyduje jego kształt i kontekst. Obecność w Wf (→Wa) znacznie dłuższego znaku – takiego jak w analogicznym t. 17 – wskazuje na prawdopodobną ingerencję adiustatora, a być może nawet Chopina. Zmiana na polecenie Chopina potwierdzałaby kwalifikację znaku jako akcentu długiego. Znak w Wn1 umieszczono niedokładnie, tak iż nie jest całkiem pewne, której miary taktu dotyczy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 115

Utwór: op. 50 nr 3, Mazurek cis-moll

Akcent długi w Af, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: Corel.                        EZTU

2 akcenty długie w Wf

EZnieU1

Krótki akcent l.r. w Wa

EZnieU2

Krótki akcent w Wn

EZnieU

..

Dwa akcenty zapisane w Af w analogicznych t. 19 i 111 mają cechy często spotykane w zapisie krótkich akcentów – pochylenie znaku ku górze i stosunkowo duży kąt między ramionami. Znak w omawianym takcie jest jednak pod tym względem mniej charakterystyczny, przyjmujemy więc, że jest to akcent długi. W Wf (→Wa) umieszczono go omyłkowo pod akordem l.r., co Chopin następnie skorygował w ostatniej fazie poprawek, dodając drugi akcent pod triolą pr.r. Dodany akcent – niewątpliwie długi – przechyla naszym zdaniem szalę prawdopodobieństwa na stronę akcentów długich we wszystkich analogicznych taktach. Krótki akcent w Wn można uważać za wersję alternatywną.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Autentyczne korekty Wf