Wn2
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 100-101

Bez znaku w AI i Wa

 w Af

EZnieU

w Wf i Wn2

 w Wn1

EZnieU2

 proponowane przez redakcję (Af w t. 8-9)

Widełki  w Af uważamy za niedokładne:

  • znak kończy się wyraźnie wcześniej w pozostałych źródłach, w tym w Wf, w którym mógł być dodany przez Chopina, gdyż nie ma go w Wa;
  • krótszy znak Chopin wpisał w obu autografach w analogicznych t. 8-9;
  • wydaje się, że Chopin, który w wielu miejscach tego autografu miał trudności ze zmieszczeniem wszystkich elementów zapisu, tu skorzystał ze swobody, jaką dawało wolne miejsce – por. jeszcze dalej sięgający, z pewnością niedokładny łuk l.r.

W tej sytuacji w tekście głównym powtarzamy notację zastosowaną w AI i Af w t. 8-9. Ma ona kilka zalet:

  • zgodność dwóch autografów praktycznie gwarantuje zapis precyzyjnie odtwarzający zamysł kompozytora;
  • zakres znaku stanowi kompromis pomiędzy zakresami wszystkich źródeł w omawianym miejscu;
  • zapewnia jednolitość tekstu t. 8-9 i 100-101, pod każdym innym względem jednakowych.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych, Autentyczne korekty Wf, Niedokładności A

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.