Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 318-325

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

a2fis2 przetrzymane w A (→KFWn) i Wa

!!!   miniat: nic.                        TGTU = 2 łuki wg opisu

a2fis2 powtórzone w Wf

TGTU = puste

..

Pominięcie w Wf łuków przetrzymujących a2 w t. 318-319 i fis2 w t. 324-325 to być może wynik błędnej interpretacji króciutkich, Chopinowskich łuków przetrzymujących jako zakończeń łuków motywicznych nad motywami dolnego głosu – patrz t. 310-323. Łuki dodano w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 333

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

e2 w A (→KFWn, →WfWa1Wa2)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.             Tu pusta klisza = TGTU

eis2 w Wa3

..

Wersja Wa3 to dowolna adiustacja, mająca na celu upodobnienie tego taktu do t. 435, zmienionego (również dowolnie) już w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 360

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

A (→KFWn1, →WfWa1) ma  przypominający przed gis1. Niepotrzebny w tym kontekście znak usunięto w Wn2 (→Wn3) i Wa2 (→Wa3). Tak samo w t. 462.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Ostatni znak przykluczowy

t. 365

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

..

We wszystkich wydaniach oprócz Wn2 całotaktowa pauza została dookreślona cyfrą 1, jedną (Wf i Wn3) lub dwiema (Wn1 i Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 394

Utwór: op. 31, Scherzo b-moll

3 ćwierćnuty w A (→KFWn)

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.                  EZTU

Rytm punktowany i ćwierćnuta w Wf

EZnieU

Ćwierćnuta i rytm punktowany w Wa i WfSf

EZnieU1

..

Pochodzenie wersji Wf nie jest jasne. Może to być korekta Chopina, byłaby to wówczas najpóź­niejsza wersja autentyczna. Z drugiej strony nie można wykluczyć pomyłki sztycharza – patrząc na już gotową, prawidłowo wysztychowaną wer­sję Wf, sztycharz mógł kropkę przedłużającą pół­nu­tę fis1 pomyłkowo odnieść do ćwierćnuty e1 i dodać rzekomo brakującą chorągiewkę ósem­ko­wą do następnej nuty. Za tą drugą możliwością przemawia to, że zapis Wf nie jest w pełni po­pra­wny, gdyż kropki przedłużające powinny znaj­dować się zarówno przy e1, jak i fis1. Można zaś przypuszczać, że gdyby Chopin przedłużał 1. ćwierćnutę, zadbałby o dodanie drugiej kropki i poprawność notacji. W tej sytuacji wersję Wf traktujemy jedynie jako wariant niepewnej auten­tyczności, rezerwując tekst główny dla nie­wątpliwie Chopinowskiej wersji A. Za pomyłkową uznano wersję Wf już w Wa, w którym jednak – nie znając autentycznej wersji – wprowadzono tu rytm trzech poprzednich analogicznych taktów (369, 373 i 390). Taką samą poprawkę wpisano również w WfSf, co również mogło być zrobione przez analogię i nie wpływa na ocenę ewentu­al­nej autentyczności tej wersji.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf