mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 372-373

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: szesnastki 372, tylko górna 5-linia, bez dynamiki i legato.               EZnieU z łukiem 372

Bez palcowania w Wf (→Wn)

Palcowanie Fontany w Wa

tylko pod nutami, bez nawiasu, od szesnastek 372:        232 121 212 | 1

Wybrane palcowanie WfH

EZTU (z łukiem 372)
..

W tekście głównym uwzględniamy te cyfry wpisane do WfH, które naszym zdaniem mogły być wpisane przez Chopina.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 372

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: ta seksta, tylko górna 5-linia, bez fz.      (2/5) pionowo nad.

Bez palcowania lekcyjnego
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 373-374

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

d2 powtórzone w Wf (→Wa)

!!!   miniat: ostatnia triola 373 i 1. ósemka 374, tylko górna 5-linia, bez górnego łuku.          Tu pusta klisza 

d2 przetrzymane w Wn

TGTU (łuk przetrzymujący)
..

Notacja Wf jest niejasna – w rozpoczynającym linię tekstu t. 374 wydrukowano dokończenie łuku sięgającego prawdopodobnie górnej nuty seksty d2-h2 (łuk jest niedokładny, niewykluczone, że miał dotyczyć dolnej nuty), ale w t. 373 nie ma żadnego łuku sugerującego kontynuację w następnym takcie. W Wn i Wa pisownię tę uściślono w różny sposób:

  • w Wn fragment łuku w t. 374 uznano za przetrzymanie d2, interpretację tę uważamy za właściwą (por. niebudzącą wątpliwości notację analogicznych t. 377-378);
  • w Wa przyjęto naturalne, narzucające się na pierwszy rzut oka odczytanie łuku jako motywicznego (uznajemy to także za tekst Wf); przy takim odczytaniu ostatnie d2 w t. 373 nie jest przetrzymane do następnego taktu​​​​​​​.

Ponadto, jeśli założyć, że łuk w 2. połowie t. 373 został odtworzony niedokładnie i jest za krótki, omawiany fragment łuku w t. 374 można uważać za dokończenie tego łuku. Tę i inne kwestie związane z łukami artykulacyjno-frazowymi omawiamy w osobnej uwadze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 373-374

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

2 łuki w Wf (→Wa)

!!!   miniat: bez 1. trioli 373 + 1. ósemka 374, tylko górna 5-linia.                    EZnieU (2 łuki)

Łuk w t. 373 w Wn1 (→Wn2)

EZnieU1

Bez łuków w Wn3

Tu pusta klisza 

Łuk proponowany przez redakcję

EZTU
..

Łukowanie tych taktów jest w Wf niedokładne – łuk w 2. połowie t. 373 kończy się pomiędzy przedostatnią a ostatnią szesnastką, a w t. 374, na nowej linii tekstu, umieszczony jest dochodzący do 1. ósemki łuk sugerujący kontynuację z poprzedniego taktu. Za tekst Wf uważamy odczytanie przyjęte w Wa, zaś wersję Wn można uważać za interpretację alternatywną. Ponieważ także pozostawienie bez łuku 2. trioli t. 373 budzi wątpliwości, w tekście głównym proponujemy łukowanie wzorowane na analogicznych t. 377-378.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błędy Wn , Dopiski WfH

t. 373

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wn oraz – przypuszczalnie na jego podstawie – w Wa2 (→Wa3) dodano ostrzegawcze krzyżyki przed gis1 i fis1. Drugi z nich dopisano również w WfH. W tekście głównym dodajemy jeszcze  przed a1.​

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Dopiski WfH