mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 340

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wn2 (→Wn3) usunięto pauzy partii fortepianu solowego. Powodem było prawdopodobnie umieszczenie ich w Wn1 wyraźnie po ósemce kończącej Tutti – zwłaszcza w pr.r. można odnieść wrażenie, że takt liczy 5 ósemek. Pisownia Wf, a jeszcze bardziej Wa nie stwarza takiego zagrożenia.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 354-355

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez łuku w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ósemka i półnuta na przejściu taktów, tylko dolna 5-linia.              Tu kropka staccato (= EZTU) pod ósemką

Łuk przetrzymujący ​​​​​​​Gis1 w Wa (prawdopodobne odczytanie)

łuk przetrzymujący ósemkę Gis1 do półnuty 355 (bez kropki staccato) = EZnieU

Łuk motywiczny w Wa (inne odczytanie)

EZnieU1 (kropka i łuk)
..

Łuk dodany w Wa miał w intencji adiustatora oznaczać przypuszczalnie przetrzymanie ósemki Gis1 do następnego taktu. Nie jest to jednak całkiem pewne, gdyż niepewny jest status autentycznej kropki staccato pod tą nutą – jedna kropka zlała się z łukiem znad pięciolinii położonej niżej, zaś druga, umieszczona obok, jest na tyle słabo widoczna, że można ją uznać za pozostałość po usunięciu tego znaku.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 361-369

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Różne pauzy w Wf

!!!   miniat: jw.            TGTU = pauza ósemkowa 

Pauzy ćwierćnutowe w Wn

w obu taktach

Pauzy ósemkowe w Wa
..

W identycznych z punktu widzenia rytmu t. 361 i 369 Wf ma pauzy różnej wartości – ósemkową w t. 361 i ćwierćnutową w t. 369. Obie pisownie znaczą praktycznie to samo i obie można uważać za uzasadnione:

  • pauza ósemkowa daje formalnie poprawny, choć nieco sztuczny zapis dwugłosowy;
  • pauza ćwierćnutowa tworzy mniej ścisłą, ale naturalniejszą notację trzygłosową.

Trudno stwierdzić, czy jest to wynik pomyłki sztycharza, czy wahania Chopina. Zarówno w Wn, jak i w Wa pisownię ujednolicono, choć w każdym wydaniu inaczej. Każda z tych wersji może też odpowiadać zamysłowi Chopina. Ponieważ jednak sposób wykonania w żadnym wypadku nie budzi wątpliwości, w tekście głównym zachowujemy zróżnicowaną notację Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Wahania Chopina , Adiustacje Wn

t. 369-370

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

F1 przetrzymane w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

TGTU = łuk na dwóch systemach

F1 powtórzone w Wn3

Tu pusta klisza 
..

W Wf (→Wn1→Wn2) łuk przetrzymujący F1 znajduje się tylko w t. 169 (na końcu linii). W Wa oczywistą usterkę poprawiono, natomiast w Wn3 łuk pominięto całkiem, co jest prawdopodobnie błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Błędy Wn , Niepewna kontynuacja łuku , Błędy powtórzone Wn

t. 371

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W WfH dolna półnuta F jest przekreślona. Tak jak w kilku innych przypadkach, jest to zdaniem redakcji jedynie dodatkowe podkreślenie braku uderzenia tej nuty, a nie faktyczna rezygnacja z jej przetrzymania. Tego typu przeniesienie podstawy basowej z zachowaniem nuty wspólnej jest jednym z charakterystycznych chwytów Chopinowskich, por. np. 360-363 i 368-369, a także Etiudę C op. 10 nr 1, t. 49-50 i 65-66 czy Fantazję A op. 13, t. 114-119.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH