mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy Wf

t. 187

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Pojedyncza nuta w Wf (→Wn,Wa1→Wa2)

!!!   miniat: ta ósemka, tylko górna 5-linia.                 Tu kaso f

Akord w Wa3

TGTU = a-c1 + 2 kaso (f i c1)
..

Wersja Wf (→Wa1) jest podwójnie niekompletna:

  • niewątpliwą niedokładnością jest brak  przed 1. ósemką taktu. Usterkę tę poprawiono we wszystkich pozostałych wydaniach;
  • nie widać żadnego powodu dla rezygnacji z powtórzenia całego akordu F-dur – akord odpowiada partii orkiestry zarówno zestawionej z głosów Wfork (→Wnork), jak i zapisanej w RFrork, a motyw pięciu powtórzonych akordów odtworzony jest dokładnie we wszystkich 9 analogicznych miejscach. Akord wprowadzono tylko w Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy powtórzone Wa

t. 203

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf przednutki w pr.r. zapisane są tercję wyżej, niż by to wynikało z partii l.r. i wszystkich podobnych miejsc.(t. 173, 181, 189 i analog.). Błąd poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 211

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wf (→Wa1) nie ma  obniżającego dis2 na d2. Znak dodano w Wn i Wa2 (→Wa3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Ostatni znak przykluczowy , Błędy powtórzone Wa

t. 225

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

a3-a3 w Wf

!!!   miniat: od 5. do 9. szesnastki, tylko górna 5-linia, bez wideł, bez kaso a3.           Tu 6. i 7. szesnastka a3 (2 a3 pod rząd)

h3-a3 w Wn, Wa i WfH (interpretacja kontekstowa)

TGTU = h3-a3 (6. i 7. szesnastka)

a3-h3 w WfH, odczyt dosłowny
..

Wersja Wf jest niemal na pewno błędna: zarówno brak interwału oktawy przed najwyższą nutą pasażu, jak i repetycja tej nuty zaburzają regularność figuracji od strony melodycznej i pianistycznej – por. analogiczne zwroty w t. 221 i 228-231. Poprawkę tekstu w pozostałych wydaniach wprowadzono zapewne właśnie na podstawie porównania z analogicznymi taktami. Poprawka wpisana jest również w WfH, jednak zmieniona została – najprawdopodobniej pomyłkowo – nie szósta, lecz 7. szesnastka.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wn , Dopiski WfH

t. 230

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

a3-a3 w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: ta co w 225, tylko z kreską taktową i kaso a3.           tu  a3 230

h3-a3 w Wa i Wn3

TGTU = h3-a3 na przejściu taktów
..

Wersję Wf (→Wn1→Wn2) uważamy za błędną z powodów wymienionych w bardzo podobnej sytuacji w t. 225.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn