Zagadnienia : Niedokładności Wf

t. 393-398

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

..

W Wa fis1 jest przetrzymane zarówno w t. 393-394, jak i 397-398.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 398-399

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

2 łuki od 2. szesnastki w Wf

!!!   miniat: 10 szesnastek od his1 398, tylko górna 5-linia.            Tu oba łuki od 2. do 4. szesnastki

Różne łuki w Wn1 (→Wn2) i Wa

2. łuk 398 od 2. nuty + 1. łuk 199 od pierwszej

2 łuki od 1. szesnastki w Wn3

TGTU

..

Późniejsze niż w sąsiednich figurach rozpoczęcie dwóch kolejnych łuków to niewątpliwa niedokładność Wf, częściowo powtórzona w Wn1 (→Wn2) i Wa. W tekście głównym przesuwamy początki łuków nad 1. szesnastkę, zgodnie z sensem muzycznym i analogicznymi figurami. Adiustację taką wprowadzono już w Wn3.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 400-401

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

 w Wf, odczyt dosłowny

!!!   miniat: t. 401, tylko dolna 5-linia.           EZnieU​

 w Wf, interpretacja kontekstowa

  ​​​​​​​ w Wn1 (→Wn2)

EZnieU1

​​​​​​​ w Wa

EZnieU2

    w Wn3

EZnieU1, ale ostatnia gwiazdka z EZnieU2

..

Znak  w t. 401 ​umieszczony jest w Wf ​​​​​​po ćwierćnucie dis1-a1, co jako nietłumaczące się brzmieniowo jest najprawdopodobniej niedokładnością. Notację tę zadiustowano – w różny sposób – zarówno w Wn, jak i Wa. W tekście głównym proponujemy jeszcze inne rozwiązanie, łączące czystość harmoniczną z dużą zgodnością z zapisem oryginalnym.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 402-403

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

Bez znaków w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: t. 402, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.         Tu pusta klisza 

Kropki staccato proponowane przez redakcję

TGTU = 4 kropki pod trytonami

..

Cztery trytony l.r. nie mają w źródłach oznaczeń artykulacji. Zdaniem redakcji, jest to skutek układu graficznego, w którym ósemki te umieszczone są na górnej pięciolinii pod szesnastkami pr.r. – nawet jeśli Chopin w [A] zdołał je wcisnąć pomiędzy obie partie, to sztycharz mógł uznać, że nie ma możliwości odtworzenia takiej notacji w druku. W następnych taktach odpowiednie dwudźwięki są już w większości opatrzone kropkami staccato, toteż w tekście głównym oznaczamy w ten sposób także te cztery ósemki.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf

t. 404-405

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. III

4 kropki staccato w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: t. 404 + 1. ósemka 405, tylko dolna 5-linia.                Tu 2. kropka 404 (a1-dis2)

6 kropek w Wa

TGTU = kropki gis1-cisis2 i a1-dis2 404 oraz h1-eis2 405

4 kropki w t. 404-405 w Wn3

tylko h1-eis2 405

..

Mimo iż nie wszystkie nieparzyste ósemki są w Wf (→Wn1Wn2) opatrzone kropkami staccato – znaków nie ma w 1. połowie t. 404 i w 2. połowie t. 405 – nie ulega wątpliwości, że braki należy złożyć na karb niedokładności Chopina lub sztycharza. W Wa uzupełniono kropki, natomiast w Wn3 usunięto kropkę w t. 404, a dodano w t. 405.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn