Zagadnienia : Autentyczne korekty Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »
t. 16
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Arpeggio dodane w Wa jest zapewne dowolnym dodatkiem, o czym świadczą Chopinowskie korekty Wf:
Decymowy akord, również bez arpeggia i z oznaczonym przez Chopina klamerką równoczesnym uderzeniem 1. palcem małej tercji na czarnych klawiszach, występuje w Preludium A op. 28 nr 7. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 16
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Podany w Wf 1. palec koło nuty dis1 oznacza zdaniem redakcji wykonanie tym palcem równocześnie tercji dis1-fis1. To samo sugeruje palcowanie dodane przez Fontanę w Wa. Brak palcowania w Wn może oznaczać, że cyfrę w Wf Chopin dodał w ostatniej fazie korekt. Podobnie w analogicznym t. 57. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 23
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Widoczne w Wf ślady zmian w druku dowodzą, że początkowo przednutkę wydrukowano – najprawdopodobniej omyłkowo – na wysokości fis1. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błąd tercjowy , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 37
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
W Wf widać ślady dokonywania korekty łuku, który pierwotnie nie obejmował ostatnich dwóch triol szesnastkowych. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||
t. 44
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Brak w Wn nuty h1 na ostatniej ósemce może być przeoczeniem. Zdaniem redakcji, jest jednak bardziej prawdopodobne, że nutę tę Chopin dodał w ostatniej korekcie Wf. Wskazują na to widoczne w Wf ślady zmian – niedokładne dopasowanie sięgającego tej nuty, górnego odcinka laseczki do dolnego, co byłoby niemożliwe, gdyby całą laseczkę sztychowano jako jedną linię, oraz ślad usuwania h1 w ostatnim akordzie pr.r. Korekta polegałaby więc na zastąpieniu szerokiego (o rozpiętości nony) akordu pr.r. – h1-eis2-h2-cis3 – przez łatwiejszy akord cis2-eis2-h2-cis3 oraz przyłączeniu h1 do ostatniego akordu l.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »