Artykulacja, akcenty, widełki
t. 110
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Brak klinika w Wn może być zwykłym przeoczeniem, ale biorąc pod uwagę prawdopodobne korekty Wf w pr.r., redakcja uważa za bardziej prawdopodobne, że klinik został dodany przez Chopina w ostatniej fazie korekt Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 110
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Brak w Wn dwóch kropek staccato w pr.r. na początku 2. miary taktu jest błędem powtórzonym najprawdopodobniej za egzemplarzem korektowym Wf. Wskazują na to widoczne w Wf ślady korekt łukowania – przy usuwaniu pierwotnego łuku, który sięgał tylko do końca 3. trioli szesnastkowej, przypuszczalnie usunięto także omawiane kropki (są położone najbliżej pierwotnego łuku), co przeszło do Wn, a w samym Wf zostało uzupełnione w ostatniej fazie korekt. Por. uwagę na początku tego taktu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 111
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. II
..
Zróżnicowanie znaków staccato w Wf (→Wa) – klinik w t. 111 i kropka w t. 113 – może być zamierzone przez Chopina, choć bez dostępu do [A] nie można wykluczyć błędu w odtworzeniu rękopisu. Ujednolicenie oznaczeń w Wn jest niemal na pewno dowolną adiustacją; zdaniem redakcji, bardziej prawdopodobne jest ewentualne użycie w obu taktach kliników, które młody Chopin traktował jako podstawowe oznaczenie dla staccato. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Kliniki |