mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 312-313

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk cis2-h1 w Wf (→Wn)

!!!   miniat: 3. miara 312 i 2 miary 313, tylko górna 5-linia, ścieśnione trochę.           EZTU

Łuk przetrzymujący cis2 w Wa

EZnieU
..

Ze względu na ścisłą analogię tych taktów i t. 296-297 (obejmującą zresztą cały, kilkunastotaktowy fragment), wersja Wa, zachowująca tę ścisłą analogię, może odpowiadać zamysłowi Chopina. Łuk w t. 313 mógł bowiem zostać postawiony z niewłaściwej strony ćwierćnuty cis2 w tym takcie, co zdarzało się w Chopinowskich pierwodrukach – por. np. Koncert f op. 21, cz. III, t. 172-173. W tekście głównym pozostawiamy jednak wersję Wf (→Wn), gdyż oba miejsca różnią się w partii orkiestry: w t. 296-297 przetrzymana ćwierćnuta cis2 jest zdwojona w partii I fletu, natomiast w t. 312-313 – nie.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Odwrócenie znaku

t. 319

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wn1 (→Wn2) arpeggiowany akord l.r. ma błędnie wartość ćwierćnuty. Pomyłkę poprawiono w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 356-359

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Rytm punktowany w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2. połowa t. 356, tylko górna 5-linia, bez napisów.                        TGTU = 4 x kropki przedłużające + szesnastka (EZTU 356; następne podobnie).

Ósemki w Wn

EZnieU 356 (dalej analogicznie)
..

Rytm Wn – ósemki na 3. mierze każdego z tych taktów – to przypuszczalnie wersja pierwotna, skorygowana przez Chopina w Wf (→Wa). W partii orkiestry odpowiednia poprawka musiała być wprowadzona jeszcze w rękopisach, gdyż w głosach fletów, klarnetu i fagotu nic nie wskazuje na korekty rytmu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

t. 357

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Oktawa ais1-ais2 ma w Wf błędnie wartość ćwierćnuty. Pominiętą chorągiewkę ósemkową dodano w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 393

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Ósemka e2 w Wf (→Wa1)

!!!   miniat: 3 ostatnie nuty, tylko górna 5-linia, bez wideł.            TGTU

Szesnastka e2 w Wn i Wa2 (→Wa3)

kropka przedłużająca przy pauzie ósemkowej i przesunięte e2 z beleczką szesnastkową
..

Rytm Wn wprowadzono jako poprawkę w druku (świadczą o tym: rozplanowanie i podpisanie akordów l.r. oraz użycie pauzy z kropką, a nie dwóch pauz), zapewne w wyniku porównania z początkami analogicznych fraz partii fortepianu. Jednak w partii orkiestry (t. 25 i 29) motyw ten ma rytm taki jak Wf (→Wa1), nie ma więc powodu, by podejrzewać pomyłkę. Przywołanie tego wariantu rytmicznego także w partii solowej jest ponadto uzasadnione dalszym, odmiennym rozwojem frazy, np. użyciem samych ósemek w pokrewnym motywie w 2. połowie t. 395. W Wa2 (→Wa3) wersję z szesnastką wprowadzono niemal na pewno na podstawie porównania z Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn