mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 238-239

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

H przetrzymane w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic.                 TGTU = łuk

H powtórzone w Wn

Tu pusta klisza 
..

Brak łuku przetrzymującego H to zapewne przeoczenie sztycharza Wn – por. łuki w analogicznych t. 242-243 oraz 589-590 i 593-594.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

t. 253

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Ugrupowanie nut w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: jw.                 EZTU (5 oktaw pr.r. i 4 nuty, wiązanie i łuk l.r.)

Ugrupowanie nut w Wa i Wn3

EZnieU 
..

Dla grupy 7 ósemek Wf (→Wn,Wa) nie podaje żadnej cyfry określającej jej kształt rytmiczny. Przyjęte w Wf (→Wn1→Wn2) rozmieszczenie nut względem l.r. sugeruje następujące ugrupowanie nut: , co współgra z wpisanym w 2. połowie taktu określeniem stretto. Z tego względu zachowujemy tę pisownię w tekście głównym. Wf nie jest jednak pod tym względem całkiem miarodajne, gdyż niejednokrotnie popełniano w nim mniej lub bardziej rażące błędy w tym zakresie (np. w t. 519, cz. II, t. 23, cz. III, t. 475, por. też Nokturn b op. 9 nr 1, t. 73 i 75). Dlatego rozplanowanie przyjęte w Wa i Wn3, odpowiadające septymoli , można uważać za równorzędny wariant. W praktyce zapisany rytm jest tu tylko pewną inspiracją, a jego realizacja powinna być swobodna, gładka i wyrazista emocjonalnie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 255

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Znak synchronizacji w WfD

!!!   miniat: nic.                    TGTU

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)
..

W tekście głównym uwzględniamy charakterystyczną Chopinowską wskazówkę, nakazującą wykonanie przednutki równocześnie z odpowiednią nutą l.r.

Patrz Nokturn Des op. 27 nr 2, t. 12.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD

t. 300

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wn1 pominięto chorągiewkę ósemkową przy pierwszym akordzie (po przednutce). Ten oczywisty błąd poprawiono już w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne

t. 303

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Wiązania w Wf (→Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 2 szesnastki + 2. miara taktu, tylko górna 5-linia, bez akcentu.                              EZnieU (z łukiem)

Wiązania w Wa

EZnieU1 z łukiem

Wiązania w Wn3

EZTU (z łukiem)
..

Zapis pierwszych dwóch szesnastek jest w Wf (→Wn1→Wn2) i Wa prawdopodobnie błędny. Wprawdzie ślady poprawek w druku wskazują na korektę tego miejsca, wydaje się jednak, że poprawiano jakiś poważniejszy błąd dotyczący wiązań, a rezultat może być kompromisem pomiędzy intencją Chopina, a wygodą sztycharza. Z tego względu w tekście głównym powtarzamy niebudzącą wątpliwości notację analogicznego t. 287. Identyczną adiustację wprowadzono w Wn3. Odwrócenie kierunku wiązań w Wa, pozornie bez wpływu na sens muzyczny, w tym kontekście może sugerować inny układ głosów niż zapis Wf.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn