mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 159

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk do h2 w źródłach

!!!   miniat: nic.                   trochę krótszy (do h2)

Łuk do c3 proponowany przez redakcję
..

Zdaniem redakcji, pozostawienie ćwierćnuty c3 poza łukami, nawet jeśli uzasadnione pisownią autografu, należy uznać za niedokładność, toteż w tekście głównym proponujemy łuk wzorowany na podobnym motywie w t. 155-156.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 160

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuku w źródłach

!!!   miniat: nic.               Tu pusta klisza 

Łuk proponowany przez redakcję
..

Wersję źródłową, z łukiem nie wykraczającym poza t. 159, uważamy za niedokładną – patrz uwaga na poprzedniej stronie.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 161

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od c3 w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.                  Łuk od 8. nuty EZnieU1

Łuk od a3 w Wn3

TGTU
..

Łuk Wf (→Wa,Wn1→Wn2) jest wyraźnie niedokładny – rozpoczyna się w miejscu, w którym w wydaniach tych kończy sie przenośnik oktawowy. Łuk w autografie najprawdopodobniej obejmował całą nieregularną grupę szesnastek – Chopin pisał tego typu łuki do pewnego stopnia rutynowo (por. np. Koncert f op. 21, cz. II, t. 26, 28, 30, 31). Dlatego w tekście głównym proponujemy taki właśnie łuk, wprowadzony także w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 174

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuków w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: nic.               Tu pusta klisza 

Łuk w 1. połowie taktu w Wn3

h2-a2, bez nawiasów

Łuki proponowane przez redakcję

TGTU = oba łuki w nawiasach
..

Zdaniem redakcji, pozostawienie kończącej frazę appoggiatury bez łuku musi być uznane za niedokładność. W tekście głównym proponujemy odpowiedni łuk, a także łuk nad dwiema szesnastkami, objętymi łukiem w odpowiednim miejscu repryzy (t. 529).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 175-176

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

2 łuki w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 2. miara + 5. ósemka t. 175, tylko górna 5-linia.             Tu łuki od 2. szesnastki do ósemki (2 razy), bez ostatniego

3 łuki w Wn3

jak war. 11 tylko z trzecim łukiem (na 3 szesnastki, od drugiej)

3 łuki proponowane przez redakcję

TGTU
..

Porównanie łuków w analogicznych t. 175-176 i 530-531 prowadzi do wniosku, że są one najprawdopodobniej niedokładne w obu miejscach. Chopin nie był bardzo staranny, jeśli chodzi o tego typu krótkie łuki nad motywami, których zasięg jest jasno wyznaczony w inny sposób, w tym wypadku układem wiązań, akcentami i znakami staccato. Z tego względu, w tekście głównym ujednolicamy wszystkie te łuki (w tym uzupełniamy pominięty drugi łuk w t. 176), uznając za miarodajne końce łuków w ekspozycji, a początki w repryzie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn