Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 630-640

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez łuków w Wf

Łuczki w Wn i Wa

..

W t. 630, 635, 638 i 640 w Wf nie ma łuczków łączących przednutki z kończącą motyw ósemką. Porównanie z pozostałymi, podobnymi taktami tego 24-taktowego odcinka świadczy o przeoczeniach sztycharza Wf lub samego Chopina. W tekście głównym uzupełniamy pominięte łuki, podobnie jak to zrobiono w Wn i Wa.

kategoria redakcyjna:

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 632

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

eis2 w Wf (→Wa)

!!!   miniat: od 4. do 8. szesnastki, tylko górna 5-linia.                 EZTU

e2 w Wn

EZnieU

..

Wersja Wn jest od strony stylistycznej zupełnie możliwa – tego rodzaju pochody melodyczne są u Chopina całkiem częste (por. t. 610 lub w cz. II t. 66, a także np. Balladę g op. 23, t. 45 i 47). W tym przypadku nic jednak nie wskazuje na autentyczność tej wersji – w podobnych kontekstach, mimo postępu zwiększonej sekundy Chopin użył nuty harmonicznej w t. 636, a także 624, 628 i 640.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 633

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Notacja znaków chromatycznych w Wf, mimo że nie zawiera błędów, jest nielogiczna – ostrzegawczy  przed e1 znajduje się dopiero przed 4. ósemką, a  ​​​​​​​przed cis2 jest niepotrzebnie powtórzony w 2. grupie szesnastek. W pozostałych wydaniach starano się to uporządkować:

  • ​​​​​​​w Wn1 (→Wn2) usunięto  przed e1, a dodano przed ćwierćnutą G;
  • w Wn3 dodano jeszcze kasowniki przed e2 i e1 w 1. grupie i usunięto zbędny ​​​​​​​​​​​​​​ – jest to notacja, którą stosujemy w tekście głównym;
  • w Wa1 przeniesiono  przed e1 do 1. figury taktu i usunięto zbędny ;
  • w Wa2 dodano  przed G na początku taktu;
  • w Wa3 dodano  przed e2 w 1. grupie szesnastek, co dało efekt taki jak w Wn3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 636

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

Krzyżyk ​​​​​​​​​​​​​​podwyższający c2 na cis2 znajduje się w Wf (→Wn1Wn2, →Wa1Wa2) dopiero przed 4. ósemką dolnego głosu. Zbyt późne wpisanie znaku chromatycznego zdarzyło się Chopinowi kilkakrotnie (np. w Etiudzie F op. 10 nr 8, t. 43). Znak na początku taktu dodano w Wa3 i Wn3, ale tylko w Wn3 usunięto niepotrzebny w tej sytuacji ​​​​​​​w połowie taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 636-637

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuki w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2. ćwierćnut i ósemka t. 636, tylko dolna 5-linia.                              EZnieU x 2 (636-7)

Łuki w Wn

EZTU

..

Łuki Wf (→Wa) są prawdopodobnie niedokładne, gdyż trudno wskazać rację, która uzasadniałaby ich odmienny zakres – por. t. 621-629 i pozostałe w tym fragmencie. Trzeba jednak powiedzieć, że gdyby nie proporcje liczebności obu rodzajów łuków, to właśnie łuki Wf, jako obejmujące całe motywy, można by uznać za trafniejsze.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn