Zagadnienia : Adiustacje Wn
t. 630-640
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W t. 630, 635, 638 i 640 w Wf nie ma łuczków łączących przednutki z kończącą motyw ósemką. Porównanie z pozostałymi, podobnymi taktami tego 24-taktowego odcinka świadczy o przeoczeniach sztycharza Wf lub samego Chopina. W tekście głównym uzupełniamy pominięte łuki, podobnie jak to zrobiono w Wn i Wa. kategoria redakcyjna: zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
|||||
t. 632
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Wersja Wn jest od strony stylistycznej zupełnie możliwa – tego rodzaju pochody melodyczne są u Chopina całkiem częste (por. t. 610 lub w cz. II t. 66, a także np. Balladę g op. 23, t. 45 i 47). W tym przypadku nic jednak nie wskazuje na autentyczność tej wersji – w podobnych kontekstach, mimo postępu zwiększonej sekundy Chopin użył nuty harmonicznej w t. 636, a także 624, 628 i 640. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||
t. 633
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Notacja znaków chromatycznych w Wf, mimo że nie zawiera błędów, jest nielogiczna – ostrzegawczy przed e1 znajduje się dopiero przed 4. ósemką, a przed cis2 jest niepotrzebnie powtórzony w 2. grupie szesnastek. W pozostałych wydaniach starano się to uporządkować:
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze |
|||||
t. 636
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Krzyżyk podwyższający c2 na cis2 znajduje się w Wf (→Wn1→Wn2, →Wa1→Wa2) dopiero przed 4. ósemką dolnego głosu. Zbyt późne wpisanie znaku chromatycznego zdarzyło się Chopinowi kilkakrotnie (np. w Etiudzie F op. 10 nr 8, t. 43). Znak na początku taktu dodano w Wa3 i Wn3, ale tylko w Wn3 usunięto niepotrzebny w tej sytuacji w połowie taktu. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji |
|||||
t. 636-637
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Łuki Wf (→Wa) są prawdopodobnie niedokładne, gdyż trudno wskazać rację, która uzasadniałaby ich odmienny zakres – por. t. 621-629 i pozostałe w tym fragmencie. Trzeba jednak powiedzieć, że gdyby nie proporcje liczebności obu rodzajów łuków, to właśnie łuki Wf, jako obejmujące całe motywy, można by uznać za trafniejsze. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |