op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll



op. 11, Koncert e-moll, cz. I
Wersja Wn jest od strony stylistycznej zupełnie możliwa – tego rodzaju pochody melodyczne są u Chopina całkiem częste (por. t. 610 lub w cz. II t. 66, a także np. Balladę g op. 23, t. 45 i 47). W tym przypadku nic jednak nie wskazuje na autentyczność tej wersji – w podobnych kontekstach, mimo postępu zwiększonej sekundy Chopin użył nuty harmonicznej w t. 636, a także 624, 628 i 640.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Wysokość