Zagadnienia : Akcenty długie
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »
t. 291-295
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Niedokładne odtworzenie akcentów długich, bardzo częste w Koncercie i innych utworach Chopina, jest w tym kontekście bardzo prawdopodobne. Z tego względu w tekście głównym proponujemy ten właśnie rodzaj akcentów. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie |
||||||
t. 307-310
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Tak jak poprzednio, w t. 307 i 310 w tekście głównym proponujemy akcenty długie jako bardziej odpowiednie dla półnut w tym kontekście harmonicznym. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie |
||||||
t. 308-309
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Akcenty w Wa dodano, zapewne biorąc pod uwagę zarówno analogiczne t. 292-293, jak i sąsiednie t. 307 i 310. W tekście głównym proponujemy podobne uzupełnienie, stosując jednak akcenty długie, jak w pozostałych taktach. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa |
||||||
t. 351
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Odczytany dosłownie, znak w Wf (→Wn) jawi się jako zagadkowy – wyznacza bowiem lokalną kulminację dynamiczną, po której należy się raczej spodziewać diminuenda, nie mówiąc już o crescendo na jednej nucie, na fortepianie problematycznym. Najprawdopodobniej mamy więc do czynienia z niedokładnością lub nawet błędem. Rysują się dwie prawdopodobne możliwości – znak został niedokładnie umieszczony (np. przesunięty w prawo w stosunku do zapisu w [A]) lub odwrócony. W tekście głównym przychylamy się do pierwszej z nich ze względu na podobnie zniekształcone widełki w Koncercie f op. 21, cz. II, t. 84. Brak żnaku w Wa1 (→Wa2) wydaje się być przeoczeniem, uzupełnionym w Wa3. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Błędy Wa , Odwrócenie znaku |
||||||
t. 355
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Znak nad 3. miarą można odczytywać jako akcent – długi w Wf (→Wn), krótki w Wa – lub krótkie widełki diminuendo. Ta ostatnia możliwość jest jednak z praktycznego punktu widzenia bardzo mało prawdopodobna, gdyż po uprzednim wykonanie tego motywu może łatwo pozbawić go wyrazistości. Z tego względu przyjmujemy, że znaki te są akcentami. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- Następna »