Łuki
- « Poprzednia
- 1
- …
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- Następna »
|
t. 572
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W tekście głównym proponujemy dodanie łuku łączącego przedtakt z początkiem następnego taktu – związek tej ósemki z następną frazą jest muzycznie niewątpliwy, ale określenie a tempo pojawiające się dopiero na początku t. 573 może przy dosłownej interpretacji zaburzyć właściwe frazowanie. Zarówno brak łuku, jak i umiejscowienie a tempo mogą być zresztą przypadkową niedokładnością związaną z przejściem w Wf na nową stronę. kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf |
||||||||
|
t. 573
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne |
||||||||
|
t. 586
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Pominięcie jednego taktu w łukowaniu tego rodzaju akompaniujących figur musi być iznane za niedokładność. W tekście głównym uwzględniamy zatem całotaktowy łuk dodany już w Wa i Wn3. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn |
||||||||
|
t. 595-596
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Zachodzące na siebie łuki Wf (→Wa,Wn1→Wn2) można odczytywać dosłownie, ale zdaniem redakcji, jest bardzo prawdopodobne, że intencją Chopina były łuki następujące po sobie, jak to zinterpretowano w Wn3. Patrz też uwaga do t. 597-599. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
||||||||
|
t. 596-599
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Trudno stwierdzić, na ile wiernie łuki Wf (→Wa,Wn1→Wn2) odtwarzają notację [A] – można sobie np. wyobrazić, że zbiegnięcie łuków na 1. oktawie t. 598 miało być w zamyśle Chopina połączeniem obu łuków w jeden. Co więcej, niewykluczone, że już notacja [A] zawierała pewne niedokładności, których tyle spotyka się w zachowanych Chopinowskich autografach, np. brak łuku w końcówce frazy (t. 599-600) mógł się wiązać z przejściem na nową linię tekstu, co niejednokrotnie skutkowało pominięciem dokończenia łuku. Z tego względu w tekście głównym proponujemy jeden łuk nad całą frazą, na wzór analogicznego miejsca ekspozycji (t. 245-249). Rozwiązanie podane w Wn3 zdradza rutynowe podejście, w którym za najnaturalniejsze uważano łuki całotaktowe. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- …
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- Następna »
