Skróty pisowni i inne
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 99-114
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Atut większość szesnastek w t. 99-102 i 111-114 zapisana jest skrótowo jako półnuty z tremolandami. Dotyczy to pierwszych 8 szesnastek w t. 100, 102, 112 i 114, całych t. 101 i 113 oraz ostatnich 8 szesnastek w t. 111. W Wf (→Wa,Wn1→Wn2) wszystkie skróty rozwinięto (jak w naszym systemie). W Wn3 ponownie wprowadzono skrótowy zapis w tych samych miejscach co w Atut, a ponadto na 2. i 3. mierze t. 99. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Skrótowy zapis A |
|
t. 138-139
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Atut kończy się w t. 138 znakiem wskazującym miejsce włączenia go w główny podkład do Wf (zaginiony), którym był zapewne autograf całości Koncertu w wersji na jeden fortepian ([A]), samodzielny lub wpisany w rękopiśmienną partyturę. Od t. 139 wśród źródeł do tej cżęści Koncertu nie ma rękopisów. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Źródła niekompletne |
|
t. 156-158
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W t. 156 i 158 w Wn3 powtarzane akordy zapisano skrótowo jako punktowane półnuty z tremolami ósemkowymi. Podobnie w t. 160, 162 i 171-172. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|
t. 160-178
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I kategoria redakcyjna: |
|
t. 160-172
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
W Wn3 powtarzane akordy w t. 160, 162 i 171-172 zapisano skrótowo jako półnuty z tremolami ósemkowymi. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »