Skróty pisowni i inne
t. 621-640
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I kategoria redakcyjna: |
||||||
t. 641-660
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I kategoria redakcyjna: |
||||||
t. 661-689
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I kategoria redakcyjna: |
||||||
t. 667-670
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Notacja źródeł, w której tryl na fis2(3) zdublowany jest w zapisie tremolanda, powstała w wyniku uzupełnienia w korekcie Wf notacji takiej, jak w analogicznych t. 329-332. Zmiana miała zapewne na celu sprecyzowanie, w jaki sposób należy połączyć oba elementy tej figury, w szczególności którą nutę trylu – górną czy główną – grać jako pierwszą. Ostateczny rezultat tej korekty nie został jednak przez Chopina w pełni skontrolowany, o czym świadczy pozostawienie kilku wyraźnych błędów (patrz sąsiednia uwaga). Jest też możliwe, że Chopin uległ tu wpływowi np. wydawcy, gdyż w napisanym jako pierwszy, ale wydanym trzy lata później Koncercie f (cz. I, t. 179-180 i 335-336) zachował swoją oryginalną, pomysłową i ekonomiczną pisownię. Z tych względów w tekście głównym podajemy notację pierwotną, analogiczną do ekspozycji. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf |
||||||
t. 671
|
Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I
..
Wersja Wn, w którym c2 jest wydrukowane normalną czcionką i przez to włączone do partii solowej, jest z pewnością błędna. Tego typu pomyłek w przypisaniu poszczególnych nut do jednej lub drugiej partii zdarzyło się w Koncertach Chopina więcej, np. w t. 486, a także w Koncercie f op. 21, cz. III, t. 30-32. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Błędy Wn |