mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 321

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Septyma w Wf

!!!   miniat: ta ćwierćnuta i ósemka 322, tylko dolna 5-linia, ścieśnione.                        TGTU = nuta i łuk

Oktawa w Wn i Wa

H-h = nuta i łuk podniesiony z lewej
..

W tekście głównym podajemy niebudzącą wątpliwości źródłowych ani muzycznych wersję Wf. Oktawa w Wn i Wa może być albo pomyłką, albo adiustacją, przy czym w każdym z tych wydań przyczyna mogła być inna. W każdym przypadku dziwi nieuwzględnienie przez adiustatorów analogii z dwoma poprzednimi taktami.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn

t. 322

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W tekście głównym pomijamy  (przypominający?) przed 2. szesnastką fis1. Znak w tym miejscu jest zupełnie nieuzasadniony, zwłaszcza w źródłach, w których ostrzegawczy  na tej samej wysokości znajduje się 4 nuty wcześniej.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki ostrzegawcze

t. 323

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

his i h w Wf (→Wn1→Wn2), interpretacja kontekstowa, i Wn3

!!!   miniat: 2 miary, tylko dolna 5-linia, bez cresc.           Tu # his 2. nuta i kaso h 7. nuta = TGTU

h i h w Wa

Tu pusta klisza 
..

W Wf (→Wn1→Wn2)  podwyższający 2. szesnastkę na his nie jest potem odwołany, przez co także 7. szesnastkę należałoby odczytywać jako his. Jest to z pewnością błąd, który poprawiono w Wa i Wn3. O ile jednak adiustator Wn3 skorygował tylko błędnie zapisaną nutę, dodając przed nią , o tyle w Wa usunięto  sprzed 2. nuty, zmieniając jej wysokość na h. Wersja ta, choć z muzycznego i pianistycznego względu możliwa, jest jednak na pewno dowolna – widoczne w Wf ślady dowodzą, że  dodano dopiero w korekcie, niemal na pewno na polecenie Chopina, który nie brał natomiast udziału w korektach Wa. W tekście głównym podajemy skorygowaną przez Chopina wersję Wf, zapisaną poprawnie w Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Przeoczenia odwołania alteracji , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf

t. 323

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W tekście głównym pomijamy występujący we wszystkich źródłach  przypominający przed 11. szesnastką l.r., c1. Dodajemy natomiast ostrzegawczy  przed 2. szesnastką pr.r. (gis1) i  przed 5. szesnastką h1. Pierwszy z tych znaków dodano już w Wn, wraz z mało uzasadnionym  przed ćwierćnutą fis2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 324

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed ćwierćnutą a2. Znak dodano również w Wa3.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa