mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 449-450

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez znaków w źródłach

!!!   miniat: nic.                   Tu pusta klisza 

Akcenty proponowane przez redakcję

TGTU = 3 akcenty w nawiasach
..

W tekście głównym decydujemy się na uzupełnienie akcentów na wzór analogicznych t. 453-454. Sytuacja nie jest oczywista –wyraźniejszą potrzebę zaakcentowania tych oktaw Chopin mógł przecież odczuć dopiero za drugim razem. Na niedokładną notację wskazują fragmentaryczne, raczej przypadkowe łuki w t. 449-452.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 449-451

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk od 2. miary w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 2 miary, tylko górna 5-linia.                 Tu łuk od 5. szesnastki + podniesiony palec nad tą oktawą.

Bez łuku w Wn3

Łuk od 1. miary proponowany przez redakcję

TGTU w tym takcie
..

Porównanie z analogicznym t. 453 wskazuje na najprawdopodobniej niedokładną notację początku łuku w źródłach. Za objęciem łukiem pierwszej grupy szesnastek przemawia także Chopinowskie palcowanie, niewątpliwie wskazujące na wykonanie tych figur legato.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wn

t. 450-452

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Niekompletne łuki w Wf (→Wa,Wn1→Wn2)

!!!   miniat: 2. i 3. miara 450, tylko górna 5-linia.            łuk nad 2 grupami 450 (od kontynuacji) + łuk nad 2 ostatnimi grupami 452.

Łuk w t. 452 w Wn3

Łuki proponowane przez redakcję

TGTU
..

Zarówno koniec łuku w t. 450, jak i początek nowego łuku w t. 452 wypadają w miejscach nieuzasadnionych muzycznie. Nasuwa to podejrzenie niedokładnej lub wręcz pomyłkowej notacji. Na możliwą przyczynę tej niedokładności wskazuje korelacja łuków i przenośnika oktawowego – pierwszy łuk kończy się tam, gdzie w źródłach rozpoczyna się przenośnik oktawowy, a drugi rozpoczyna się zaraz po zakończeniu przenośnika. Z podobną sytuacją mamy do czynienia w autografie Etiudy Es op. 10 nr 11, t. 40-42, możliwe więc, że za niedokładne łuki odpowiada tu sam kompozytor. W tekście głównym przedłużamy łuki tak, by obejmowały wszystkie szesnastki, przy tym w t. 452 proponujemy rozpoczęcie nowego łuku ze względu na początek czterotaktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Błędy Wn

t. 450

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: nic.                  (4) nad 4. szesnastką

Bez palcowania lekcyjnego
..

Czwórka nad 4. szesnastką taktu, wpisana (zapewne przez uczennicę) w WfH, jedynie przypomina palcowanie Chopinowskie z poprzedniego taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 450-451

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w t. 450 w Wf (→Wn)

!!!   miniat: nic.                 Tu łuk tylko nad szesnastkami w t. 450

Dłuższy łuk w Wa

TGTU
..

Krótszy łuk Wf (→Wn) to najprawdopodobniej niedokładność, być może związana z przejściem na nową linię (t. 450 jest ostatni w linii). W tekście głównym uwzględniamy trafną adiustację Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa