Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 414

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf 1. ósemka pr.r. zapisana jest oktawę niżej, gdyż zbyt wcześnie zakończono przenośnik oktawowy użyty do zapisu całej frazy w t. 413-414. Ten oczywisty błąd poprawiono zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn

t. 415

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W WfH znajduje się dwuetapowy wpis, w którym najpierw dopisano  podwyższający e1 na eis1, a następnie skorygowano tę błędną poprawkę.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfH

t. 416

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

e1-h1 w Wf (→Wn1,Wa)

!!!   miniat:  ta ósemka, tylko górna 5-linia.              TGTU

e1-a1 w Wn2 (→Wn3)

..

Wersję Wn2 (→Wn3) wprowadzono przypusz­cza­lnie dla uniknięcia dysonansu z basową oktawą C-c. W przekonaniu o słuszności tej zmiany adiustatora Wn2 utwierdziło zapewne porównanie ze zbliżonymi t. 418, 410, 422 i ana­log., w których występują kwarty, tworzące z l.r. konsonansowe trójdźwięki. O tym, że w tekście Wf (→Wn1,Wa) nie ma błędu świadczy połącze­nie z partią orkiestry, w której z e1-h1 fortepianu koresponduje h1 w towarzyszącym głosie pier­w­szych skrzypiec.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 416

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfFo

Palcowanie wpisane do WfH

!!!   miniat: 6 szesnastek , tylko górna 5-linia, bez wideł.    Tu (32 13_2 13_2) od 1. szesnastki

Bez palcowania w Wf (→Wn)

           Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

od e1 na 2. mierze taktu: 1352 1

..

Autentyczność samego wpisu w WfH nie jest potwierdzona, ale wskazane palcowanie jest niemal na pewno Chopinowskie. Świadczy o tym wpis w WfD w analogicznej sytuacji w t. 418 oraz takie samo palcowanie 2. i 3. miary taktu wpisane w WfFo. Palcowanie 321 dla powta­­rzanych nut Chopin wskazał także w Walcu Es op. 18 (motyw wstępny i t. 21). Znamienna jest ponadto zgodność palcowania czteronuto­wych grup szesnastek z zaznaczonym przez Chopina wydzieleniem wewnętrznego głosu każdej z nich. Zdaniem redakcji, artykulacja i właśnie palcowa­nie były zresztą ważnym, jeśli nie najważniej­szym powodem zastosowania tej pisowni, na co wskazuje prawdopodobnie pierwotna postać tych figur zachowana np. w t. 419.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfH , Dopiski WfFo

t. 416-417

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfFo

Palcowanie wpisane do WfH

od 1. szesnastki 416: (1_12 1_12 | 1_12 1_12 1)

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: szesnastki w t. 416, tylko dolna 5-linia.           Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

od 3. szesnastki 416 : 12 1__2 | 1__2 1__2 1 (tylko dotąd!)

..

Wszystkie trzy zestawy cyfr opisują to samo, bez wątpienia Chopinowskie palcowanie. Wykonanie interwałów oktawy palcami 1-5 i 5-1 zostało w zbliżonych figurach wskazane przez Chopina także w innych utworach – por. Koncert f op. 21, cz. I, t. 101-103 czy Polonez-Fantazja op. 61, t. 88-89. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Dopiski WfH , Dopiski WfFo