Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


t. 251

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

cis w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 4 ósemki, tylko dolna 5-linia.            TGTU = cis na 2. ósemce

A w Wn

na 2. ósemce

..

Nic nie wskazuje na ewentualną autentyczność wersji Wn – porównanie z analogicznymi t. 227, 235 i 586 dowodzi, że jest to niewątpliwie przykład błędu tercjowego.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy

t. 252-255

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: 2 ostatnie ósemki 252 i cały 253, tylko górna 5-linia, bez wideł i stretto.               Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

Tu po kolei od ósemek 252 :    45 | 4543454 | 5 | 43.  W t. 253 palce nad nutami EZnieU (nie musi byc idealnie dokładnie, trochę poprzesuwać w stronę EZTU można)

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 252

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

..

W Wf (→Wn1Wn2) w takcie tym znajduje się tylko znak . Być może jest to ślad jakiegoś poważniejszego błędu, obejmującego pół linijki (4 takty) – w rozpoczynającym linię tekstu t. 249 tego właśnie znaku brakuje. Biorąc jednak pod uwagę niebudzące wątpliwości wskazówki pedalizacji w następnych taktach, przyjmujemy, że w omawianym miejscu po prostu przeoczono znak  na początku taktu. Odpowiedni znak dodano już w Wa i Wn3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Błędy powtórzone Wn

t. 253

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Ugrupowanie nut w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: jw.                 EZTU (5 oktaw pr.r. i 4 nuty, wiązanie i łuk l.r.)

Ugrupowanie nut w Wa i Wn3

EZnieU 

..

Dla grupy 7 ósemek Wf (→Wn,Wa) nie podaje żadnej cyfry określającej jej kształt rytmiczny. Przyjęte w Wf (→Wn1Wn2) rozmieszczenie nut względem l.r. sugeruje następujące ugrupowanie nut: , co współgra z wpisanym w 2. połowie taktu określeniem stretto. Z tego względu zachowujemy tę pisownię w tekście głównym. Wf nie jest jednak pod tym względem całkiem miarodajne, gdyż niejednokrotnie popełniano w nim mniej lub bardziej rażące błędy w tym zakresie (np. w t. 519, cz. II, t. 23, cz. III, t. 475, por. też Nokturn b op. 9 nr 1, t. 73 i 75). Dlatego rozplanowanie przyjęte w Wa i Wn3, odpowiadające septymoli , można uważać za równorzędny wariant. W praktyce zapisany rytm jest tu tylko pewną inspiracją, a jego realizacja powinna być swobodna, gładka i wyrazista emocjonalnie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 254-255

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Łuk w Wf (→Wa)

!!!   miniat: nic               TGTU

Bez łuku w Wn

..

Brak łuku w Wn to zapewne przeoczenie, choć nie można całkiem wykluczyć dodania znaku w ostatniej korekcie Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn