mUltimate Chopin

op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 162-165

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Krótkie akcenty w Wf (→Wa) i Wn3

!!!   miniat: nic.                EZTU (tylko 162)

Możliwy akcent długi w t. 162 w Wn1 (→Wn2)

długi 162
..

Rodzaj akcentów użytych w Wf na początku t. 162 i 165 nie jest jasny – oba znaki są wyraźnie krótsze od niewątpliwych akcentów długich na 3. mierze tych taktów, jednak dłuższe od akcentów np. w t. 175-176. Przyjmujemy, że lokalne relacje mają większą wagę i oddajemy akcenty jako krótkie. W Wn1 (→Wn2) znak w t. 162 jest dłuższy od tego w t. 165, nadal jednak krótszy od akcentów w drugiej części taktów.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn

t. 162

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Ćwierćnuta e w Wf (→Wn,Wa)

!!!   miniat: 2 ósemki, tylko dolna 5-linia.           Tu główka ćwierćnuta z laseczką

Półnuta proponowana przez redakcję
..

Przedłużenie podstawy basowej tylko do wartości ćwierćnuty wydaje się niewystarczające – linia basu prowadzona jest nieprzerwanie dalej aż do t. 168. W tekście głównym tę przypuszczalnie niedokładną pisownię zastępujemy tą, której Chopin użył w analogicznym t. 521.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 165

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Bez palcowania w Wf (→Wn)

!!!   miniat: od dis1 do a2, tylko górna 5-linia.              Tu pusta klisza 

Palcowanie Fontany w Wa

od dis1 : 231 (nad drobnymi nutkami mniejsze)
..

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 168

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

5 ósemek w Wf (→Wa)

!!!   miniat: 2. miara, tylko górna 5-linia.              TGTU

4 szesnastki w Wn

bez pierwszej = e2-d2-cis2-d2
..

Notacja Wn może być adiustacją lub wersją pierwotną, skorygowaną w ostatniej fazie retuszów Wf (→Wa). W zbliżonych kontekstach Chopin stosował zarówno pisownię z wypisaną pierwszą nutą ozdobnika, jak i bez, używał też – czasem wymiennie – i drobnych ósemek, i szesnastek (por. Koncert f op. 21, cz. II, t. 33 i 82 oraz t. 20 i 88). Obie pisownie mogłyby więc być autentyczne, choć w jednym z wymienionych przykładów (t. 33) wydawca zmienił ósemki na szesnastki. Patrz też t. 523.

 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 169

Utwór: op. 11, Koncert e-moll, cz. I

Palcowanie wpisane do WfD, możliwe odczytanie

!!!   miniat: 4 ósemki, tylko górna 5-linia, bez stretto.             EZnieU

Bez palcowania lekcyjnego
..
Interpretacja palcowania WfD nie jest prosta, gdyż cyfry wpisywano kilkakrotnie jedne na drugich, co utrudnia ich odczytanie. Początkowo delikatnym pismem postawiono 3 lub 4 dwójki: . Późniejsza warstwa obejmuje pary cyfr objętych łuczkami; niektóre z nich były przypuszczalnie zmieniane, ale jako ostateczne pozostawiono najprawdopodobniej 3 grupy 32. Notacja taka używana bywa na ogół do oznaczenia zamiany palców, jednak w tym kontekście należałoby oczekiwać raczej par 23, jak to Chopin oznaczył w Wariacjach op. 2, t. 59 i 61. Być może więc, mimo poprawek, zapis nadal jest błędny. Inna możliwość to trzykrotne, równoczesne uderzanie dwoma palcami. Sugestii tego typu wyjątkowego palcowania wyrazowego można się dopatrzyć także w Mazurku a op. 59 nr 1, t. 25.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfD , Różnice palcowania