mUltimate Chopin

op. 16, Rondo Es-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 35

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Znaki chromatyczne w prowadzonym równoległymi sekstami pochodzie na 2. i 3. mierze taktu (aż do ósemki h2-gis3) zapisane są w źródłach tak, jakby stanowił on osobny takt, a l.r. była w dużej części lub w całości zapisana na osobnej (dolnej) pięciolinii:

  • w Wf znaki chromatyczne występują przed każdą nutą pr.r., łącznie z pierwszym gis1, oraz przed siedmioma nutami l.r. – od h do gis1 i h1;
  • w Wn powtórzono wszystkie znaki występujące w Wf oprócz ​​​​​​​ przed pierwszym h l.r., a ponadto dodano znaki przed 2. częścią undecymoli l.r., od cis2 do a2;
  • w Wa znakami opatrzono każdą nutę w obu rękach.

Tekst główny opieramy na notacji Wf, usuwając trzy naszym zdaniem najmniej uzasadnione znaki ostrzegawcze – ​​​​​​​ przed gis1 pr.r. i kasowniki przed h i h1​​ w l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 36

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

..

Wf (→Wn,Wa) ma bemole ostrzegawcze przed ces2 i ces3 w l.r. W Wn dodano ponadto  przed des2. W tekście głównym znaki te pomijamy, gdyż odpowiednie alteracje zostały na tej samej wysokości wskazane już wcześniej w pr.r., a wykonanie przez obie ręce skali w tej samej tonacji jest oczywiste.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 39

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

es1-g1 w Wf (→Wa) i Wn2

TGTU = es1-g1 z kaso g1

c1-es1 w Wn1

zamiast es-g1 w połowie taktu
..

Wersja Wn1 to niemal na pewno błąd tercjowy, gdyż nic nie wskazuje na możliwość Chopinowskiej korekty tego wydania. Za błąd uznano to już w Wn2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Błąd tercjowy , Adiustacje Wn

t. 40

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Łuk do f2 w Wf (→Wa)

łuk do kolejnej nuty, szesnastki f2

Łuk do f3 w Wn

TGTU
..

Doprowadzenie łuku w Wf (→Wa) aż do szes­nas­tki f2, od której jednocześnie rozpoczyna się nowy łuk, to prawdopodobnie niedokładność – skoro Chopin nie objął całości jednym łukiem, jak to zrobił dwa takty dalej, to trudno przypuszczać, by chciał zacierać naturalny podział frazy, wyzna­czony chwilowym wstrzymaniem ruchu szesnast­kowego. Dlatego w tekście głównym uwzględnia­my skrócenie łuku wprowadzone w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn

t. 44-49

Utwór: op. 16, Rondo Es-dur

Różne łuki w Wf

!!!   miniat: jw.                  Tu wszystkie łuki (t. 44, 46 i 48-49) od 2. szesnastki, z wyjątkiem 43p3, 48p4, 48l4, 49p3 (takt, ręka, kolejny nr łuku; nie liczymy tych długich zewnętrznych), które są od 1. szesnastki

Różne łuki w Wn

!!!   miniat: jw.                  Tu w t. 44 wszystkie łuki od 1. szesnastki, z wyjątkiem 44l1 od drugiej; w t. 46 i 48-49 wszystkie łuki od 2. szesnastki, z wyjątkiem 48l4, 49p1-3 od pierwszej.

Różne łuki w Wa

!!!   miniat: jw.                  Tu wszystkie łuki od 2. szesnastki, z wyjątkiem 44p3, 44l3, 48p4, 48l4.

Łuki od 1. nuty (interpretacja kontekstowa)

TGTU 

Łuki od 2. nuty, interpretacja "statystyczna"

wszystkie 26 łuków od 2. nuty
..

W t. 44, 46 i 48-49 każda z wyodrębnionych wiązaniami grup szesnastek (ewentualnie zakończonych ósemką) opatrzona jest w źródłach łukiem, zaczynającym się od drugiej lub – znacznie rzadziej – pierwszej nuty. Różnice mają niewątpliwie charakter przypadkowy, a za odpowiadające intencji Chopina uważamy łuki biegnące od 1. nuty jako naturalniejsze zarówno od strony muzycznej, jak i pianistycznej.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa