Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 152

Utwór: op. 22, Polonez

..

W Wf nie ma kasowników przed d1/2/3 dolnego głosu. Ten ostatni znak jest bezwzględnie konieczny, mimo to nie dodano go w żadnym z późniejszych wydań, w których uzupełnienia ograniczono do  przed d1 na początku taktu.
Ponadto w Wf (→Wn) nie ma  przed ces3 w 2. figurze; znak dodano w Wa. Znamienne, że poprzednia nuta, des3, jest poprzedzona , który w tej sytuacji rozumiano widocznie jako znak ostrzegawczy ze względu na d w dolnym głosie i w l.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Błędy powtórzone Wn , Błędy powtórzone Wa

t. 153-154

Utwór: op. 22, Polonez

Bez łuku w Wf (→Wn1)

!!!   miniat: ta para akordów, tylko dolna 5-linia, Corel.              Tu bez kliszy 

Łuk w Wa

jak TGTU, bez nawiasów

Łuk i klinik w Wn2 (→Wn3)

EZnieU1

Łuk proponowany przez redakcję

TGTU = łuk górą w nawiasie

..

Biorąc pod uwagę autentyczne łuki obejmujące analogiczne pary akordów l.r. na przejściu t. 152-153, 154-155 i 155-156, w tekście głównym proponujemy tutaj odpowiednie uzupełnienie. Podobny łuk dodano także w Wa. Natomiast w Wn2 (→Wn3) dodany łuk umieszczono pod akordami, a dla odróżnienia go od łuku przetrzymującego b, drugi akord opatrzono klinikiem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 153-157

Utwór: op. 22, Polonez

Akcenty długie w Wf

!!!   miniat: wycinek para akordów 153-154, tylko górna 5-linia, ale tak, żeby 2. akcent Wa było widać.              TGTU = 3 akcenty długie 153, 154 i 156

 w Wn

EZnieU x 3 (przez przejścia do nowej linii w sumie 5 znaków)

Krótkie akcenty dla obu rąk w Wa

EZnieU1 = 6 akcentów

..

Pod ostatnią ósemką t. 153, 154 i 156 Wf ma akcenty długie. W Wn odtworzono je jako krótkie, sięgające 1. ósemki następnego taktu, widełki , co w tym wypadku nie wpływa na ich znaczenie (Chopin stosował niekiedy tego typu pisownię w dwunutowych motywach). Notacja Wa jest niedokładna (użycie krótkich akcentów) i dowolna (zdublowanie znaków w partii l.r., zasugerowane przypuszczalnie autentyczną notacją na 2. ósemce tych taktów).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wn

t. 155

Utwór: op. 22, Polonez

..

W trzydziestodwójkowym pasażu w Wf (→Wn1) nie ma znaków chromatycznych, które występują przed 1. akordem (nie uwzględniając przenośnika oktawowego) – kasowników a1 i a2 oraz  fis2. Porównanie z notacją dwóch poprzednich taktów, w których  e2 w pasażu umieszczono, pokazuje, że ewentualne reguły obowiązywania znaków w tego typu sytuacjach traktowano bardzo elastycznie. W pozostałych wydaniach notację częściowo uzupełniono – w Wa dodano  fis2, a w Wn2 (→Wn3)  a2. Patrz też t. 156.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 155

Utwór: op. 22, Polonez

Bez znaku w Wf (→Wn)

!!!   miniat: ten akord, Corel, tylko górna 5-linia.              Tu bez kliszy 

Kropka staccato w Wa

EZnieU

Klinik proponowany przez redakcję

..

Brak znaku staccato to z pewnością niedokładność. W tekście głównym proponujemy klinik, jak w analogicznych taktach. Staccato oznaczono również w Wa, użyto jednak kropki, jak w l.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa