Zagadnienia : Akcenty długie
|
t. 67-72
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
Akcenty w t. 67 i 70 są w Wf nieco dłuższe niż te w t. 68-69 i 71-72. Zdaniem redakcji, może to oznaczać, że podobna różnica występowała w [A]. Z tego względu w tekście głównym odtwarzamy je odpowiednio jako akcenty długie i krótkie. W Wn1 nie ma tu zauważalnych różnic długości między akcentami – wszystkie znaki są tej wielkości co większość akcentów poprzedniej części – toteż tak jak tam nadajemy im postać akcentów długich. Biorąc pod uwagę, że z wyjątkiem ostatniego znaku w t. 78 i 90 wszystkie akcenty w tej części dotyczą albo dłuższych wartości rytmicznych (co najmniej półnut), albo krótkich motywów, w ramach których następuje rozwiązanie dysonansu, wersję z samymi akcentami długimi można uważać za równorzędny wariant. Wa i późniejsze Wn mają tu same krótkie akcenty. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wa |
||||||||||||||
|
t. 73-75
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
Ze względu na prawdopodobną obecność w Wf akcentów długich w t. 67 i 70 pozostałe znaki w tej części interpretujemy jako akcenty krótkie. Wszystkie akcenty w Wn1 interpretujemy jako długie, tak jak przedtem. Wa i późniejsze Wn mają tu i w całym Semplice tylko akcenty krótkie. Brak w Wa1 dolnego akcentu w t. 75 to przypuszczalnie adiustacja, wycofana w Wa2. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||||||||
|
t. 78
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
Zgodnie z przyjętymi założeniami, dotyczącymi interpretacji akcentów w Andante odtwarzamy znaki na 2. mierze taktu jako krótkie w Wf (→Wa), a długie w Wn. Obie wersje można traktować jako równorzędne. Podobnie w t. 90. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||||||||
|
t. 78-90
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
W Wn1 akcent na 3. mierze t. 78 jest nieco krótszy od tego na drugiej, różnica jest jednak najprawdopodobniej przypadkowa – w analogicznym t. 90 znaki są jednakowe – i nie uwzględniamy jej w transkrypcji tego źródła. Wybór długości akcentu należy do wykonawcy, gdyż ze źródeł nie wynika tu – jak w całym Semplice – który z tych znaków Chopin miał na myśli. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie |
||||||||||||||
|
t. 79-94
|
Utwór: op. 22, Andante spianato
..
W t. 79, 82, 91 i 94 podajemy w tekście głównym akcenty długie, wzorując się na prawdopodobnie autentycznych akcentach długich w t. 67 i 70. Znaki w Wf i Wn1, w których można widzieć zarówno krótkie, jak i długie akcenty, interpretujemy zgodnie z założeniami przyjętymi dla całości Andante. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Akcenty długie |
