op. 22, Andante spianato

  t. 73-75

		5 krótkich akcentów w Wf i Wa2 (odczyt dosłowny) i Wn2 (→Wn3) !!!   miniat: Corel, 3. miara t. 73, cały 74 i początek 75, tylko górna 5-linia.                      73-74 EZnieU, 75 EZTU
		Krótkie akcenty w Wf, interpretacja kontekstowa EZTU
		5 akcentów długich w Wn1, odczyt dosłowny jak wariant 11, tylko same długie (częściowo EZnieU2)
		5 akcentów długich w Wn1, interpretacja kontekstowa jak wariant 22, tylko same długie
		4 krótkie akcenty w Wa1 jak war_11, tylko bez dolnego > w t. 75

Wątpliwości budzi przydział niektórych akcentów do poszczególnych składników akordów. Chopin niekiedy wpisywał akcent pomiędzy nuty akordu, czego sztycharze często nie honorowali, gdyż jest to mało czytelne w druku. Przenosząc znak nad lub pod pięciolinię nie zawsze, jak się wydaje, trafnie odgadywali intencję kompozytora, toteż w pewnych sytuacjach w tekście głównym odpowiednio przesuwamy znaki:

• akcenty w t. 68, 80 i 92 przenosimy nad pięciolinię, gdyż nie ulega wątpliwości, że dotyczą one górnego głosu – por. t. 69 i analog.;
• drugi akcent w t. 73 umieszczony jest w źródłach nad fis² górnego głosu, a w analogicznym t. 85 pod a¹ dolnego głosu. Ta druga wersja wydaje się właściwa – a¹ jest zaakcentowane także w t. 75, co sugeruje, że Chopinowi zależało na brzmieniu długich nut, tworzących subtelną otoczkę harmoniczną;
• akcent w t. 74 umieszczony jest pod przetrzymaną nutą (a¹); przenosimy go pod d², które jest zaakcentowane w następnym, analogicznym takcie. Z kolei akcent w t. 86 przydzielono l.r., co również jest przypuszczalnie niedokładnością. Także tam umieszczamy znak pod d²;
• w podobnej sytuacji w t. 89 przesuwamy akcent nad półnutę, co w tym kontekście jest zmianą jedynie graficzną i ideową.

Ze względu na prawdopodobną obecność w Wf akcentów długich w t. 67 i 70 pozostałe znaki w tej części interpretujemy jako akcenty krótkie. Wszystkie akcenty w Wn1 odtwarzamy tak jak w części otwierającej Andante, jako długie. Wersję tę można uważać za równorzędny wariant – por. t. 67-72. Wa i Wn2 (→Wn3) mają tu i w całym Semplice tylko akcenty krótkie. Brak w Wa1 dolnego akcentu w t. 75 to przypuszczalnie adiustacja, wycofana w Wa2.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego